சொல்வழுக்கள் - திணைவழு, பால்வழு, இடவழு, காலவழு; வினாவழு,
விடைவழு, மரபுவழு என எழு வகைப்படும். சொல்வழுக்கள் என்றாரேனும்
அகத்திணை வழுவும், புறத்திணை வழுவுமாகிய பொருளிலக்கண வழுக்களும்
கொள்க. வழுவமைதி என்பதும் உபலக்கணத்தாற் பெறப்படும். (26)

     (இ - ள்.) மறையின் அந்தமும் தொடாத தாள் - மறை முடியும்
தீண்டு தற்கரிய திருவடிகளை, நிலம் தொட வந்த - நிலமகள் தீண்டுமாறு
நடந்து வந்த. நிறை பரஞ்சுடர் நிராமய நிருத்தற்குப் பிழைத்தேன் - எங்கும்
நிறைந்த பரஞ்சோதியாகிய பாசமற்ற கூத்தப்பிரானுக்குப் பிழை செய்தேன்
(ஆகலின்), சிறிய கேள்வியோர் - நிரம்பாத கல்வியுடையவர், கழியவும்
செருக்கு உடையோர் என்று - மிகவும் இறுமாப்புடையவராய் இருப்பர்
என்று, அறிஞர் கூறிய பழஞ்சொல் - அறிவுடையோர் கூறிய பழமொழி, என்
அளவிற்று - என் அளவினதாயது.

     மறையின் அந்தம் - வேதாந்தம்; உபநிடதம். நிராமயன் -
பாசநோயில்லாதவன்; ஆமயம் - நோய். கழிய, உரிச்சொல்லடியாக வந்த
வினையெச்சம். சிறிய கேள்வியோர் செருக்குறுவ ரென்பது,

என இவ்வாசிரியராலும் முன் குறிக்கப்பட்டது. அம்ம, இடைச்சொல். (27)

     (இ - ள்.) அட்டமூர்த்தி தன் திருவடிக்கு - அட்டமூர்த்தியாகிய
இறைவன் திருவடிகட்கு, அடியனேன் பிழைக்கப்பட்ட தீங்கினால் -
அடியேன் பிழை செய்ய நேர்ந்த தீங்கினால், எனை - அடியேனை, அவன்
நுதல் விழிப்படு தீ சுட்டது அன்றி - அவ்விறைவனது நெற்றி விழியில்
உண்டாகிய நெருப்புச் சுட்டதே அல்லாமல், என் நெஞ்சமும் சுடுவதே என்று
என்று - என் உள்ளமும் என்னைச் சுடுகின்றதே என்று எண்ணி எண்ணி,
உள் ததும்பிய விழுமநோய் உவரியுள் ஆழ்ந்தான் - உள்ளே நிரம்பித்
ததும்பும் துன்பநோ யென்னுங் கடலுள் ஆழ்ந்தான்.

     அட்டமூர்த்தி - நிலம், நீர், தீ, வளி, வான், ஞாயிறு, திங்கள், உயிர்
என்னும் எட்டு வடிவாகிய இறைவன். நெஞ்சமும், இறந்தது தழுவிய
எச்சவும்மை. நெஞ்சம் சுடுதலை,