இயற்றிய அந்நூலுடன், மூரித்தீந்தேன் வழிந்து ஒழுகு தாரானைக் கண்டு -
மிகவும் இனிய மது வழிந்தொழுகும் வேப்ப மலர்மாலையை யணிந்த
அப்பாண்டியனைக் கண்டு, தொடுத்த உரைப்பனுவல் வாசித்தான் -
தானியற்றிய உரை யமைந்த செய்யுளைப் படித்தனன்.

     முழவுத் தோளான் கேள்வியினான் எனக்கேட்டு என இயைக்க.
கழிந்த பெரு, ஒரு பொருண் மேல் வந்தன. காண்டும், தன்மைப் பன்மை
யெதிர்கால முற்று. மூரி - பெருமை. தொடுத்த என்பதன் ஈற்றகரம்
தொக்கது. ஆல் -அசை. (6)

     (இ - ள்.) வழுக்காத சொல் சுவையும் பொருள் சுவையும் பகிர்ந்து
அருந்த வல்லோன் - குற்றமில்லாத சொல்லின் சுவையையும் பொருளின்
சுவையையும் பாகுபடுத்தி நுகரவல்ல அப்பாண்டியன், உள்ளத்து
அழுக்காற்றால் - மனத்தின்கண் உள்ள பொறாமையால், சிரம் துளக்கான் -
முடியை அசைக்காமலும், அகமகிழ்ச்சி சிறிதும் முகத்து அலர்ந்து காட்டான்
- உள்ள மகிழ்ச்சியை முகத்தின்கண் சிறிதும் மலர்ந்து காட்டாமலும்,
எழுக்காயும் திணிதோளான் - தூணைவென்ற திண்ணிய தோளையுடைய
அப்பாண்டியன், ஒன்றும் உரையான் வாளா இருந்தான் - ஒன்றுங்கூறாது
சும்மா இருந்தனன்; ஆய்ந்த குழுகாதல் நண்பு உடையான் - நூல்களை
ஆராய்ந்த புலவர் கூட்டத்தால் விரும்பப்பட்ட நட்பினையுடைய அப்புலவன்.
தனைமானம் புறம்தள்ளக் கோயில் புக்கான் - தன்னை மானமானது
வெளியே தள்ள (ச் சென்று) திருக்கோயிலைச் சார்ந்தான்.

     வல்லோனாகிய தோளான் என இயைக்க; தோளான் வல்லோன்
எனினும் என விரித்துரைத்தலுமாம். முகமலர்ச்சியால் அகமகிழ்ச்சியைப்
புலப்படுத்தாதென்க. (7)

     (இ - ள்.) சந்நிதியில் வீழ்ந்து எழுந்து - திருமுன் விழுந்து வணங்கி
எழுந்து, தமிழ் அறியும் பெருமானே - தமிழை அறியும் பெருமானே,
தன்னைச் சார்ந்தோர் நல்நிதியே - சார்ந்தவர்க்கு நல்ல நிதிபோல்வாய்,