(இ - ள்.) நம்கோனும் கிளையும் - நமது மன்னனும் அவன்
சுற்றத்தாரும், வீசு வலைஞராய் - வீசுகின்ற வலையினையுடையராய்,
கிளர்தோள் ஆற்றல் விளைவொடு - விளங்குகின்ற தோள்வன்மையின்
கிளர்ச்சியொடு, பன்னாள் முயன்று வினைசெயப் படாதமீன் - பலநாட்கள்
வரையில் முயன்று வீசியும் அகப்படாத மீனினை, இவ்விளையவன் ஒருவன்
தானே - இவ்விளைஞன் ஒருவனே, ஒரு விசை எறிந்தான் ஈர்த்தான் -
ஒருமுறை வலையினை வீசிச் சுருக்கி இழுத்துக் கரையிலிட்டான்; இவன்
நம் குலத்து அளிய ஓர் தெய்வமகன் ஆகும் என்றார் - இவன் நமது
குலத்திற்குரிய அருளையுடைய ஒரு தெய்வமகனாவான் என்று கூறினார்.

     எறிந்தான், முற்றெச்சம். அளிய - அருளுடைய. (56)

     (இ - ள்.) கைதைசூழ் துறைவன் - தாழை சூழ்ந்த
நெய்தனிலத்தலைவன், ஓகை கைமிக - மகிழ்ச்சி மிக்கோங்க, பம்பை ஏங்க
- நெய்தனிலப்பறை ஒலிக்கவும், நொய்து எனும் நுசுப்பில் - நுண்ணியது
என்று சொல்லப்படும் இடையினையும், கள்வாய் - கள்ளுண்ட
வாயினையுமுடைய, நுளைச்சியர் குரவை தூங்க - நுளைச்சியர் குரவைக்
கூத்தாடவும், பைதழை பகுவாய்க் கச்சைப் பரதவற்கு - படம் விரிந்த
பிளந்த வாயையுடைய பாம்பாகிய கச்சினையுடைய வலைஞர் பெருமானுக்கு,
ஞாழல் செய்த அலங்கல் கோதைமாதை - புலிநகக் கொன்றைமலராற்
றொடுத்த பொலிவுமிகும் மாலையையணிந்த கூந்தலையுடைய தனது
புதல்வியை, திருமணம் புணர்த்தினான் - திருமணம் செய்வித்தான்.

     குரவை - கைகோத்தாடும் கூத்து. பகுவாய் - பிளந்த வாயையுடையது;
பாம்பு. ஞாழற் செய்பூத அலங்கல் என மாறுக. (57)

     (இ - ள்.) அந்நிலை - அப்பொழுது, வதுவைக்கோலம் ஆயின
மருகனாரும் - மணக்கோலம் பூண்ட மருகனாரும், மின் இலைவேல்
கணாளும் - ஒளியினையுடைய தகட்டுவடிவமைந்த வேல்போன்ற

     (பா - ம்.) *ஞாழற் செய்தெழுங்கோதை.