தென்றுங்கருதி, தருக்குமேல்கொடு சங்கு எடுத்து முழக்கினான் -
செருக்கினை மேற்கொண்டு வெற்றிச்சங்கை எடுத்து ஊதினான். (19)

     (இ - ள்.) அந்த வேலையின் - அப்பொழுது, முன்னரும் -
முன்னேயும், தமது அருள் எனக்குளிர் கடிபுனல் பந்தர் நீழல் அளித்தும்
- தமது அருள்போலக் குளிர்ந்த மணமுள்ள நீரைப் பந்தர் நிழலின்கண்
கொடுத்தும், ஓடைபடுத்தியும் பகைசாயவே வந்தவேடர் - சோழனை மடுவில்
வீட்டியும் பகைவர் புறங்கொடுக்குமாறு வந்த திருவேடத்தையுடைய
அச்சோமசுந்தரக்கடவுள், அவ்வண்ணமே ஒரு மானவேடு அரசாய் -
அங்ஙனமே ஒரு பெருமையையுடைய வேட மன்னராய் (வந்து), வலம் சிந்த
ஆகுலம் மூழ்கும் - வெற்றி அழிந்ததால் துன்பக் கடலுள் மூழ்கிய, மீனவன்
சேனை காவலர் ஆயினார் - பாண்டியனது சேனைக்குத் தலைவர் ஆயினர்.

     புனல் பந்தர் நீழல் அளித்ததைத் தண்ணீர்ப்பந்தல் வைத்த
படலத்திலும், ஓடைபடுத்தியதைச் சோழனை மடுவில் வீட்டிய படலத்திலும்
காண்க. வேடமுடையர் என்றும் வேட்டுவர் என்றும் இருபொருள்பட ‘வந்த
வேடர்’ என்றார்; சோழனை மடுவில் வீட்டியபொழுது இறைவன்
வேட்டுருக்கொண்டு வந்தமை காண்க; அதுபற்றியே இங்கு ‘இவ்வண்ணமே
யொருமான வேடரசாய்’ என்றார். (20)

     (இ - ள்.) குன்ற வில் வேடன் - மேருமலையை வில்லாகவுடைய
இறைவனாகிய வேடன், சாபம் குழைவித்து - வில்லைவளைத்து; சுந்தரேசன்
என்ற தன் நாமம் தீட்டியிட்ட கூர்ங்கணைகள் - சுந்தரேசன் என்ற தனது
திருப்பெயர்தீட்டிய கூரிய கணைகளை, வென்றனம் என்று வாகைமிலைந்து
- வென்றுவிட்டோமென்று கருதி வெற்றிமாலைசூடி, வெண்சங்கம் ஆர்த்து -
வெள்ளிய சங்கினைமுழக்கி, நின்றவன் சேனைமீது - நின்ற விக்கிரமசோழன்
சேனையின்மேல், நெறிப்படத் தூண்டிச் செலுத்தா நின்றான் - வரிசைபடத்
தொடுத்துவிடாநின்றான்.

     வேடன் கணைகளை நின்றவன் சேனைமீது செலுத்தாநின்றான் என
முடிக்க. (21)

     (பா - ம்.) * மீனவர். நூறு நூறு.