இன்மையால் - தோற்றமும் மறைவும் இல்லையாகையால், பகலும் இரவும்
நேர்படக் கண்டிலர் - பகலும் இரவுந் தோன்றக் காணாதவராய், இயன்று
செய் நித்த விரதம் ஆதி நோன்பு இழந்து உறை - மனம் பொருந்திச்
செய்யும் நாட் கடன் முதலிய தவங்கள் நெகிழ்ந் தொழியப் பெற்று
உறைகின்ற, விஞ்சையர் பலர் - ஞானிகளும் பலர்.

     உள்ளம் - ஆன்மா, மனமுமாம். காசு அற என்பதற்கு மலமாசு
நீங்குதலால் என்றுரைத்தலுமாம். கரசரணாதி அவயவமின்றிச்
சுயஞ்சோதியாய்ப் பிரகாசித்தலின் ‘பரசிலாச் சுடர்’ என்றார்; பரசு இன்மை
கூறவே கரம் முதலியன இன்மை பெற்றாம். பகல் இரவு என்பதற்குச் சகல
கேவலமும், நாட் கூறாகிய பகல் இரவும் பொருளாகக் கொள்க;
அவ்விரண்டுங் காணாமையாவது சாக்கிரத்தே நின்மல துரியா தீதத்தைப்
பொருந்தி நிற்றல். நித்தமாதி விரதம் - ஞானத்திற்குக் காரணமாகக் கன்ம
காண்டம் பற்றிச் செய்யப்படும் கிரியைகள்; அவை "உறங்கினோன் கை
வெறும் பாக்கென" த் தாமே தவிரவேண்டு மெனச் சங்கற்ப நிராகரணத்துள்
ஓதுதலின் ‘நோன்பிழந்துறை’ என்றார். விஞ்சையர் - ஞானிகள்.
இச்செய்யுட்களின் கருத்தை,

என்னும் சிவஞான சித்தியார்த் திருவிருத்தத்தால் நன்கு தெளிக. (39)

     (இ - ள்.) உடையும் கோவணம் - ஆடையுங் கோவணமே; உண்டியும்
கைப்பலி - உணவும் கையிலேற்கும் பலியே; உறவு என்று அடையும்
கேளிரும் அரன் அடியார் - உறவினர் என்று அடையுஞ் சுற்றத்தாருஞ்
சிவனடியார்களே; கலன் கண்டி - அணிகலனும் உருத்திராக்க மாலையே;
கண்படையும் பாரிடம் - துயிலுமிடமும் நிலமே; ஆயினும் - ஆனாலும்,
உறங்குவது - இவர்கள் தூங்குவது; பகல் இராமுதல் இடைஈறு இன்றாம்
இடத்து - பகலும் இரவும் முதலும் நடுவும் முடிவுமில்லாத இடத்தின்கண்;
இஃது அவர் வாழ்க்கை - இஃதே அவர் வாழ்க்கையாகும்.