ஏனையோருமாகிய அனைவருங் கூடி, நில் என்று உருத்தனர் வைது -
நிற்பாயாக என்று கூறிச்சினந்து வைது, நீ போர்க்கு உடைந்தனை போதி -
நீ போருக்குத் தோற்றுப் போகின்றாய்; ஈது உன் கருத்து எனின் - இது
உனது கருத்தானால், ஆண்மை யாவர் கண்ணது - ஆண் தன்மை
யாரிடத்தது; உன்மானம் என்னாம் - உனது பெருமை என்னாகும்.

     உருத்தனர், உடைந்தனை யென்பன முற்றெச்சங்கள். போதி :
எழுத்துப் பேறு. (24)

     (இ - ள்.) செல்லலை வருதி என்னா - (ஆதலால்) நீ செல்லற்க
வருவாயாக வென்று கூறி, செயிர்த்து எழுந்து இடியின் ஆர்த்து - சினந்து
எழுந்து இடிபோல ஆரவாரித்து, கல் எழு அனைய திண்தோள் கௌரியன்
படைமேல் சென்று - கற்றூணை யொத்த திண்ணிய தோளையுடைய
பாண்டியன் சேனை மேற்சென்று, வில் இறவலித்து வாங்கி - வில் முறியுமாறு
இழுத்துவளைத்து, வேறு வேறு ஆகி நின்று - தனித்தனி ஒவ்வோரிடத்தில்
நின்று, சொல்லினும் கடியவாளி - (முனிவர் சாப) மொழியினும் விரைந்து
செல்லும் வாளிகளை, தொடுத்தனர் விடுத்தார் தூர்த்தார் - தொடுத்து
விடுத்துத் தூர்த்தனர்.

     "சொல்லொக்குங் கடியவேகச் சுடுசரம்" என்னும் கம்பராமாயணச்
செய்யுட்டொடர் ஈண்டுக் கருதற்பாலது. தொடுத்தனர், விடுத்தார் என்பன
முற்றெச்சங்கள். (25)

     (இ - ள்.) வடு தவா மருமம் செம்புண் மறமகன் ஆகி நின்ற -
வடுநீங்காத மார்பின்கண் செம்புண்ணையுடைய வேடத்திருவுருவங் கொண்டு
நின்ற, கடுதவா மிடற்று முக்கண் கண்ணுதல் சாமி - நஞ்சு நீங்காத
திருமிடற்றையும் மூன்றுகண்களையுமுடைய சோமசுந்தரக்கடவுள், தான் முன்
எடுத்த ஆடகவில் அன்ன இருஞ்சிலை - தான் திரிபுரமெரித்தஞான்று
எடுத்த மேருவில்லைப் போலும் பெரியவில்லில், வாளி ஒன்று தொடுத்து -
ஓர் அம்பினைத் தொடுத்து விடுத்து, அ ஆடவர் விட்டசுடுசரம் தொலைத்து
- அந்த ஆடவர் விட்ட கொடியகணைகளை அழித்து, பின்னும் - மீண்டும்.

     (பா - ம்.) * வில்லென்ன.