வடு - தழும்பு. கண்ணுதல் பெயர் மாத்திரமாய் நின்றது. ஆடவர் -
வீரர் என்னும் பொருட்டு.

என்பது பெரிய புராணம். (26)

     (இ - ள்.) பத்து அம்பு தொடுத்து - பத்துக்கணைகளை விடுத்து,
நூற்றுப்பத்து மான் தேரைச் சாய்த்தான் - குதிரை பூட்டிய ஆயிரந்தேரை
அழித்தான்; பத்து அம்பு தொடுத்து - பத்து அம்புகளை ஏவி, நூற்றுப்பத்து
வெங்களிற்றை மாய்த்தான் - ஆயிரங்கொடிய யானைகளைக் கொன்றான்;
பத்து அம்பு தொடுத்து - பத்து வாளிகளைத் தூண்டி, நூற்றுப்பத்து
வாம்பரியைக் கொன்றான் - ஆயிரம் தாவுங் குதிரைகளை மாய்த்தான்; பத்து
அம்பு தொடுத்து - பத்துப்பாணங்களைக்கடாவி, நூற்றுப்பத்து மானுடரை
வென்றான் - ஆயிரம் வீரர்களைக் கொன்றான். (27)

     (இ - ள்.) நூற்றுநூறு வெம்பரி மேல் - வெவ்விய பதினாயிரங்
குதிரைகள் மேல், நூறு அம்பு தொடுத்து எய்தான் - நூறுகணைகளை
வில்லிற்பூட்டி விடுத்து (அவற்றை அழித்தான்); நூற்றுநூறு வெங்கரிமேல் -
கொடிய பதினாயிரம் யானைகளின் மேல், நூறு அம்பு தொடுத்துப் பெய்தான்
- நூறு வாளிகளை வில்லிற்பூட்டிப் பொழிந்து (அவற்றை அழித்தான்);
நூற்றுநூறு தேர்சிதைய நூறு அம்பு தொடுத்து விட்டான் - பதினாயிரந் தேர்
சிதையுமாறு நூறு அம்புகளை வில்லிற் றொடுத்து விட்டான்; நூறு அம்பு
தொடுத்து நூற்று நூறு சேவகரை அட்டான் - நூறு பாணங்களை ஏவிப்
பதினாயிரம் வீரர்களைக் கொன்றான். (28)

     (இ - ள்.) ஆயிரம் வாளியால் நூறாயிரம் பரியைக்கொன்றான் -
ஆயிரம் கணைகளினால் நூறாயிரம் குதிரைகளைக் கொன்றான்; ஆயிரம்
வாளியால் நூறாயிரம் கரியைவென்றான் - ஆயிரம் வாளிகளால் நூறாயிரம்

     (பா - ம்.) * நூறு நூறு (நான்கடியிலும்)