(இ - ள்.) நீர் எலாம் சுமந்தவேணி நிருத்தன் - கங்கை நீர்
முற்றுந்தாங்கிய சடையினை யுடைய திருக்கூத்தனாகிய இறைவன்,
ஆட்கொண்ட அன்றே - அடிமை கொண்ட அப்பொழுதே, ஊர் எலாம்
அட்ட சோறு நம்மதே - ஊர் முற்றும் சமைத்த சோறு நம்முடையதே;
உவரி சூழ்ந்த பார் எலாம் பாயல் - கடல் சூழ்ந்த நிலவுலகு முற்றும் நமது
படுக்கையே; துன்னல் கோவணம் பரிக்கும் ஆடை - தைத்தகோவணம்
உடுக்கும் உடையே; சீர் எலாம் சிறந்த சாந்தம் தெய்வ நீறு - சீர்
அனைத்தாலும் சிறந்த சந்தனம் தெய்வத்தன்மை பொருந்திய திருநீறே;
அணி பூண்கண்டி - அணியும் அணி உருத்திராக்க மாலையே. அட்டசோறு,
பெயரெச்சம் செயப்படுபொருட் பெயர் கொண்டது.

     நம்மதே, மகரம் விரித்தல். உவரி, உவரையுடையது; இ வினை
முதற்பொருள் விகுதி. ‘அட்டுண்டு வாழ்வார்க் கதிதிக ளெஞ்ஞான்றும்
அட்டுண்ணா மாட்சியுடையவர்’ ஆகலின் ‘ஊரெலா மட்டசோறு நம்மதே’
என்றார். இவ்விருசெய்யுளிலும் போந்த கருத்துக்களிற் பலவும்,

எனத் திருவிடைமருதூர் மும்மணிக்கோவையும் பயின்றுள்ளமை காண்க.
"ஆரங் கண்டிகை யாடையுங் கந்தையே" என்னும் திருத்தொண்டர்
புராணத்தொடரும் நோக்கற்பாலது. (85)