இருசுடர் - ஞாயிறு திங்கள். இறைவன் எல்லாப் பொருளிலும்
கலந்து நிற்றலின் ‘மண்ணாய் . . . . . இருசுடராய்’ என்றும், எல்லாவற்றையும்
கடந்து நிற்றலின் ‘இத்தனையும் வேறாகி’ என்றுங் கூறினார்.

என்று திருஞான சம்பந்தப்பெருமான் அருளிச்செய்தலுங் காண்க.
எங்கண்ணும், மெலித்தல் விகாரம். உறுகண் - துன்பம். எவ்விடத்தும்
கண்ணுடைய நீ எனது துன்பத்தைக் காணாவாறென்னை யென்றார். (21)

     (இ - ள்.) வெங்கூற்றம் - கொடியகூற்றுவன், சினம் பொங்கும்
மடங்கல் போன்று உருத்து - சினமிக்க ஊழித்தீப்போன்று கொதித்து,
அங்கும் புரியா அரும்துன்பத்து - அவனுலகத்துஞ் செய்யாத
பொறுத்தற்கரிய துன்பக்கடலுள், நான் ஆழ்ந்து மங்கும்படி அறிந்தும் -
அடியேன் அழுந்தி மங்குந்தன்மையை அறிந்து வைத்தும், வ்நது அஞ்சல்
என்கிலை - வந்து அஞ்சாதே என்றருளிச் செய்கிலை; எங்கும் செவி
உடையாய் - எங்குங்காதுடையவனே, என் உரை கேளாயோ - எனது
முறையீட்டினைக் கேட்டருளாயோ.

     மடங்கல் - ஊழித்தீ; சிங்கமுமாம். மங்குதல் - மாழ்குதல். "எங்கும்
கண்ணையும் முகத்தையும், எங்கம் கையையும், எங்கும் அடியையும்
உடையராய், தமது கரங்களினாலும் சிறகுகளினாலும் மண்ணையும்
விண்ணையும் இயைத்துப் படைப்பவர் அந்தக் கடவுள் ஒருவரே" என
இருக்கு மறை கூறுதலின் ‘எங்கண்ணும் கண்ணானாய்’ என்றும், ‘எங்குஞ்
செவியுடையாய்’ என்றும் கூறினார்.

என்னும் திருவிசைப்பாவும் காண்க. (22)