ஒரு வெண்குடையாகிப் பாவினால் என - தான் ஒரு வெள்ளி குடையாகிக்
கவிந்தாற் போல, முடியின் மேல் பால் நிலாக்கால - (வெண் கவிகை)
திருமுடியின் மேல் பால் போன்ற நிலவினை வீசவும்.

     நாறுதல் - தோன்றுதல். தற்குறிப்பு. (41)

     (இ - ள்.) முறையின் ஒதிய புராணம் மூவாறும் - முறைப்பட ஓதிய
புராணங்கள் பதினெட்டும், இவன் நாம் மொழியும் இறைவனாம் -
இவன்றான் நாங்கள் கூறும் இறைவனாவான்; படைத்து அளித்து அழிப்பவன்
இவனே - ஆக்கி அளித்து அழிப்பவனாகிய இவனேதான், மறை எலாம்
முறையிடும் பரம்பொருள் என - வேதங்களெல்லாம் ஓலமிடும்
பரம்பொருளுமென்று, வாய்விட்டு அறையுமாறு போல் - வாய்திறந்து கூறுமா
போல, இயங்கள் ஈரொன்பதும் ஆர்ப்ப - இயங்கள் பதினெட்டும்
ஒலிக்கவும்.

     பதினெண் புராணங்கள் : பிரமம், பதுமம், வைணவம், சைவம்,
பாகவதம், பௌடியம், நாரதீயம், மார்க்கண்டேயம், ஆக்கினேயம்,
பிரமகைவர்த்தம், இலிங்கம், வராகம், காந்தம், வாமனம், மற்சம், கூர்மம்,
காருடம், பிரமாண்டம் என்பன. புராணங்கள் வேதப்பொருளைத்
துணிந்துரைக்கும் உபப்பிருங்கணமாதலின் ‘இவனே மறையெலா முறையிடு
பரம்பொருளென’ அறைதற்கு முரியனவென்க. தற்குறிப்பு. (42)

     (இ - ள்.) மிடைந்த மாயவாம் பரித்திரள் - நெருஙகிய மாயமாகிய
தாவும் குதிரைக்கூட்டங்கள், மேல் திசை நோக்கி நடந்த - மேற்குத்
திசையை நோக்கி நடந்தன; நாயகன் நான்மறைப் புரவியும் நாப்பண்
அடைந்தது - இறைவனது நான் மறையாகிய குதிரையும் நடுவே வந்தது;
எழும் தூளிகள் அண்டமும் திசையும் படர்ந்த - மேலெழுந்த புழுதிகள்
அண்டங்களினும் திக்குகளினும் சென்று பரவின; பரிதிபோம் வழி யாது என
மயங்கினான் - (அதனால்) சூரியன் தான் செல்லும் வழி யாதென்று
மயக்கமுற்றனன்.

     வாவும்பரி, போகும்வழி என்பன விகாரமாயின. மேல் ஆறு
செய்யுளிலும் போந்த செயவெனெச்சங்கள் அடைந்தது என்னும் முற்று
வினை கொண்டன. நடந்த என்பதையும் எச்சப்படுத்துக. (43)