அமைச்சரும் வெருவி ஒதுங்கினார. மந்திரிகளும் பயந்து ஒதுங்கினார்கள்.

     துருத்தி - கொல்லனுலையில் நெருப்பு மூட்டுந் தோற்றுருத்தி.
அமைச்சரும் என்னும் சிறப்பும்மையால் ஏனையர் வெருவினமை
கூறவேண்டாவாயிற்று. இஃது உருவகவணி. (38)

     (இ - ள்.) அமரர் அஞ்சிய ஆணையான் - தேவர்களும் அஞ்சும்
ஆணையை யுடைய அரிமருத்தன பாண்டியன், அமுதம் உண்டவன் நஞ்சம்
உண்டால் என - அமுதினை நுகர்ந்தவன் நஞ்சினை உண்டாற்போல, முதல்
நாள் வெம்சமரம் பரி மகிழ்ச்சியுள் தாழ்ந்தவன் - முதல் நாள் கொடிய
போர்புரியுங் குதிரைகளைக்கண்ட மகிழ்ச்சிக் கடலுள் மூழ்கியவனாகி,
அவையே - அக்குதிரைகளே, திமிரவெங்குறு நரிகளாய்ச் சென்றவே என்னா
- இருள்போலுங் கொடிய சிறிய நரிகளாய் ஓடிப் போயினவே என்று கருதி,
ஆர் அஞர் ஆழ்ந்தான் - நிறைந்த துன்பக்கடலுள் அழுந்தினான்.
மகிழ்ச்சியுட் டாழ்ந்தவனாகிய ஆணையான் என்று

     கூட்டியுரைத்தலுமாம். ஆர் - பொறுத்தற்கரிய என்றுமாம். (39)

     (இ - ள்.) அருகு இருக்கும் தொல் அமைச்சர் தமைநோக்கி -
பக்கத்தில் இருக்கும் பழைய மந்திரிகளைப் பார்த்து, வாதவூராளி என்னும்
கருகு இருட்டு மனக்கள்வன் - வாதவூரன் என்னும் கருகிய இருள்போலு
மனமுடைய கள்வன், நம்முடைய பொருள்முழுதும் கவர்ந்து - நம்முடைய
பொருள் அனைத்தையுங் கொள்ளைகொண்டு, குருதி நிணக்குடர் கூடிய
குடர்களைப் பிடுங்கித்தின்று இடு காட்டில் திரியும் நரிகளை எல்லாம்,
குதிரையாக்கி வரவிடுத்தான் - குதிரைகளாக்கி வரவிடுத்தனன்; மதிநூல்
வல்லீர் இவன் செய்தமாயம் இது கண்டீரோ - மதிநூல் வல்லீர்காள் இவன்
செய்த இவ்விந்திர சாலத்தைக் கண்டீர்களா.

     அருகிருக்கும் என்றது அமைச்சரியல்பினை விளக்கியவாறுமாம்;
"உழை யிருந்தான்" என்றார் வள்ளுவனாரும். இருட்டுமனம் -
வஞ்சமனம்.