என்னும் திருக்குறளிலுங் காண்க. மதிநூல் - நீதிநூல்; இயற்கை யறிவுடன்
நூலறிவு சான்றவர் என்றுமாம். (40)

     (இ - ள்.) இம்மாயம் செய்தானை - இவ்வஞ்சகஞ் செய்த
வாதவூரனை, என் செய்வது என - என்ன செய்யலாமென்று மன்னன் வினவ,
அச்சூழ்வல்லோர்கள் - அச்சூழ்ச்சி வல்லுநராகிய அமைச்சர்கள், உலகில் -
இந்நிலவுலகின்கண், எமருக்கு எல்லாம் - எம்போன்ற அமைச்சருக்கெல்லாம்,
வெம் மாசுபடு பாவம் பழி இரண்டும்பட - கொடிய களங்கம் பொருந்திய
பாவமும் பழியுமாகிய இரண்டும் உண்டாக, இழுக்கு விளைத்து -
குற்றஞ்செய்து, தீயகைம்மாறு கொன்றான் தன் பொருட்டு - கைம்மாறு
கொன்ற தீயோனாகிய வாதவூரன் பொருட்டு, இனி நாம் ஏது உரைக்கக்
கடவேம் என்று - யாம் இனி என்ன சொல்லக் கடவேமென்று கருதி,
எதிராடாது சும்மாது சிரம் தூக்கி இருந்தார் - விடைகூறாது வாளா தலை
குனிந்து இருந்தனர்.

     அமைச்சருள் ஒருவர் புரிந்த தீமையால் அமைச்சர் சாதிக்கே
பாவமும் பழியு முண்டாமெனக் கருதினர். கைம்மாறு - எதிர் நன்றி; ஈண்டு
நன்றியென்னும் பொருட்டு. கொன்ற தீயன் என விகுதி பிரித்துக்கூட்டுக.
சும்மாது, து பகுதிப் பொருள் விகுதி; ‘வாளாது’ என்புழிப்போல. தூக்கல் -
தொங்கவிடல். சூழ் - சூழ்ச்சி, முதனிலைத்தொழிற்பெயர். அமைச்சர் தமை
நோக்கி என்செய்வதென அவர்கள் எதிராடா திருந்தனர் என முடிக்க. (41)

     (இ - ள்.) அவ்வேலை - அப்பொழுது, மனக்கு இனிய பரி செலுத்தி
- மனத்துக்கு இனிய குதிரைகளைச் செலுத்தி, அரசகாரியம் நன்றாக்கி -
அரச கருமத்தைச் செவ்வனே முடித்து, வெவ்வேலை மனக்கவலை
விடுத்தனம் என்று - கடல்போன்ற கொடிய மனக்கவலையை நீக்கினேமென்று
கருதி, அகம் மகிழ்ச்சி விளைவுகூர - மனவகத்தின்கண் மகிழ்ச்சி மிக, மை
வேலை விடம் உண்ட வானவனை நினைந்து - கரிய கடலின் நஞ்சினை
உண்ட இறைவனை நினைந்து, அறிவுமயமாம் மெய் இன்ப வேலை யிடை
வீழ்ந்தார் - ஞானமயமாகிய அழியாத பேரின்பக் கடலுள் வீழ்ந்த அடிகள்,
விளைந்தது அறியார் - நிகழந்த செயலினை அறியாமல், வேந்தன்மாடு
வந்தார் - அரசனிடம் வந்தனர்.