(இ - ள்.) பத்திக்குளிர் கமுகின்குலை பரிய - வரிசையாயுள்ள
குளிர்ந்த பாக்குமரத்தின் பழக்குலை அறவும், கரைமுரியக்குத்தி - கரைகள்
உடையவுங் குத்தியும், பழம் சிதற - பழங்கள் சிதறுமாறு, செறிகோட்டங்களை
வீட்டி - நெருங்கிய மரக் கிளைகளைக் கீழே வீழ்த்தியும், முத்துஇக்கொடு
கதலிப்புதல் முது சாலிகள் அரித்து - முத்தையுடைய கரும்புகளையும்
வாழையாகிய புல்லையும் முற்றி விளைந்த நெற்கதிர்களையும்
அரித்துக்கொண்டும், தத்தி - தாண்டி, பலதரு - பல மரங்களை, வேரொடும்
தள்ளி - வேருடன் வீழ்த்தியும், கடுகியது - விரைந்து சென்றது.

     கோடு என்பது அம்சாரியை பெற்று டகரம் இரட்டித்துக் கோட்டம்
என்றாயது. வீட்டி, வீழ்த்தி என்பதன்மரூஉ. (54)

     (இ - ள்.) பல் ஆயிரம் செந்தாமரை பரப்பிக் கொடுவரலால் - பல
வாகிய ஆயிரஞ் செந்தாமரை மலர்களைப் பரப்பிக் கொண்டு வருதலால்,
நல் ஆயிரம் கண்ணான் எழில் நயக்கும் - நல்ல ஆயிரங் கண்களையுடைய
இந்திரன் தோற்றத்தை ஒக்கும்; குளிர் நளினம் - குளிர்ந்த தாமரை
மலரையும், கல்லாரமும் கடிமுல்லையும் கரும்பும் கொடுவரலால் - குவளை
மலரையும் மணம் பொருந்திய முல்லை மலரையும் கரும்பினையும் கொண்டு
வருவதால், வில் ஆயிரம் கொடு போர் செயும் - அளவிறந்த விற்களைக்
கொண்டு போர் புரியும், வேள் வீரனும் மானும் - வீரனாகிய மன்மதனையும்
ஒக்கும்.

     தாமரை முதலியன முதலிற் கூறும் சினையறிகிளவி. நயக்கும் -
ஒக்குமென்னும் பொருட்டு. நளினம் குவளை முல்லை யென்னும் மலர்கள்
மன்மதனுக்கு அம்பும், கரும்பு வில்லும் ஆகலின் ‘வேள் வீரனுமானும்’
என்றார். (55)