(இ - ள்.) பிட்டு வாய் மிதப்ப உண்பார் - பிட்டினை வாய்
நிறையப்போட்டு உண்பார்; பெருவலி உடையார் போல வெட்டுவார் -
பெரிய வலிமையுடையார் போல வெட்டுவார்; எடுத்த மண்ணைக்
கொண்டுபோய் வேற்றுப்பங்கில் கொட்டுவார் - அங்ஙனம் வெட்டி யெடுத்த
மண்ணைத்தூக்கிக் கொண்டு போய் வேறு பங்கில் கொட்டுவார்; உடைப்பு
மாறும் கொள்கை கண்டு - அந்த உடைப்பு மாறுந் தன்மையைப் பார்த்து,
ஆர்த்துத் திண் தோள்தட்டுவார் - ஆரவாரஞ் செய்து திண்ணிய
தோளினைத் தட்டுவார்; களிப்புத்தாங்கி அயல் நின்றாரைத் தழுவுவார் -
களிப்பு மிக்குப் பக்கத்தில் நின்றவரைக் கட்டித் தழுவுவார். (34)

     (இ - ள்.) எடுத்த மண்கூடையோடும் - எடுத்த மண்ணையுடைய
கூடையுடன், இடறி வீழ்வார்போல் ஆற்றின் மடுத்திடவீழ்வார் - காலிடறி
விழுபவரைப் போல ஆற்றில் அழுந்த விழுவார்; வல்லை நீந்திப்போய் -
விரைந்து நீந்திச்சென்று, கூடைதள்ளி எடுத்து - கூடையைத்தள்ளி வந்து
எடுத்து, அகன் கரைமேல் ஏறி - அகன்ற கரையின் மேலேறி, அடித்து
அடித்து ஈரம் போக்கி - அக்கூடையைப்பல முறை அடித்து ஈரத்தைப்
போக்கி, தொடுத்த கட்டு அவிழ்ப்பர் - அதன் தொடுத்த கட்டினை
அவிழ்ப்பர்; மீளத்துன்னுவர் - மீளவும் அக்கட்டினைக் கட்டுவர்; மண்ணைத்
தொடுவர் - மண்ணைவெட்டுவர்.

     அகன், மரூஉ. துன்னுதல் - தைத்தல்; கட்டுதல். (35)

     (இ - ள்.) கொட்டுமண் சுமந்து செல்வர் - ஒரு கொட்டு
மண்ணைச்சுமந்து கொண்டு போவார்; கூடையை உடைப்பில் வீழத்தட்டுவர் -
கூடையை உடைப்பில் வீழுமாறு தட்டுவார்; எடுப்பார்போலத் தாவி வீழ்ந்து
அலையில் ஓடவிட்டு - அதனை எடுப்பவர்போலத் தாவி நீரில் வீழ்ந்து அது
அலையில் ஓடுமாறு விட்டு, ஒரு மரத்தைப்பற்றி மிதப்பர் - ஒரு மரத்தினைப்
பிடித்து மிதப்பர்; திண்கரையில் ஏற முட்டுவர் - திண்ணிய கரையிலேறப்
பல பக்கங்களினுஞ் சென்று மோதுவர்; சுழியில் ஆழ்வர் - நீர்ச்சுழியுள்
அழுந்துவர், சேண்சென்று முளைப்பர் மீள்வர் - நெடுந்தூரம் போய் மேலே
எழுந்து மீளுவர்.