கொட்டு - மண்வெட்டியின் வாயாகிய தகடு. முளைப்பர் - நீரிலிருந்து
மேலே தோன்றுவர். (36)

     (இ - ள்.) கொட்டினைக் கழலப்பார்ப்பர் - மண்வெட்டி கழலும்படி
செய்வர்; கோல் இடையாப்பு இட்டுக்கோப்பர் தட்டுவர் - காம்பினிடத்தில்
ஆப்பினைச்செருகிக் கோத்துத் தட்டுவர்; உயிர்ப்பு வீங்கித்தள்ள நின்று
இளைப்பர் - மூச்சு மேலோங்கிச்செல்ல நின்று வருந்துவர்; கச்சில் பிட்டினை
நுகர்வர் - கச்சிலுள்ள பிட்டினை அள்ளி அருந்துவர்; வேலைவினை கெடப்
பிறக்கும் அள்ளி இட்டு - வேலையாகிய வினை கெடுமாறுவேலை செய்யும்
பிறருக்கும் அள்ளிக்கொடுத்து, மாறுஒச்சநோக்கி - வேலை வாங்குவோர்
பிரம்பினை ஓங்க அதனைப் பார்த்து, கை இரண்டும் தாக்கி நகைப்பர் -
இரண்டு கரங்களையும் ஒன்றோடொன்று தாக்கிச்சிரிப்பர்.

     பார்ப்பர் - செய்வர். பிறக்கும் அள்ளிக்கொடுத்து வினைகெடச்
செய்வதால் மாறு ஒச்ச என்க. மாறு - பிரம்பு; வளாருமாம். (37)

     (இ - ள்.) வானத்தில் மண்ணில் பெண்ணில் மைந்தரில் பொருளில் -
இந்திரன் முதலிய இறையவர் பதங்களிலும் மண்ணிலும் மகளிரிலும்
மைந்தரிலும் பொருளிலும், ஆசை தான் அற்று - விருப்பமற்று, தமையும்
நீத்து - தற்போதத்தையும் இழந்து, தத்துவம் உணர்ந்த யோகர் - உண்மை
நிலையினை யுணர்ந்த யோகிகள், ஞானக்கண் கொண்டே அன்றி நாடரும்
சோதி - ஞானக்கண்ணாற் காண்ட லன்றிப் பிறவாற்றால் நாடுதற்கரிய பரஞ்
சுடராகிய சோமசுந்தரக்கடவுள், மண்ணோர் ஊனக் கண்கொண்டும் காண -
புவியிலுள்ளார் ஊனக்கண்ணாலும் கண்டு களிக்க, உடன் விளையாடல்
செய்வார் - அவருடன் தாமுமொருவராய் விளையாடுவாராயினர்.

     எண்ணும்மைகள் தொக்கன. தான், அசை. தமையும் நீத்து என்பதற்கு
இருவகை உடம்பின் கண்ணும் பற்று விட்டு என்றுமாம். பற்றறுத்து

     (பா - ம்.) * தாங்கி.