(இ - ள்.) மாயோன் துண்ணென விழித்தான் - திருமால் திடுக்கிட்டு
விழித்தனன்; கமலச்சோதியும் யாது என வியந்தான் - தாமரை மலரிலிருக்கும்
பிரமனும் இது யாதென்று வியந்தனன்; விண்ணவர் பெருமான் வெருவினான்
- தேவேந்திரன் பயந்தான்; வானோர் வேறு உளார் மெய்பனிப்பு அடைந்தார்
- மற்றைத் தேவர்களும் உடல் நடுங்கினார்; வண்ணம் யாழ் இயக்கர் சித்தர்
சாரணர் - இலக்கணம் அமைந்த யாழினையுடைய இயக்கர்களும் சித்தர்களும்
சாரணர்களும், தம் வடுப்படா உடம்பினில் பட்ட புண்ணை - தங்கள் தழும்பு
படாத உடல்களிற் பட்ட புண்ணினை. யாது என்று தத்தமில் காட்டி - இது
யாது என்று தங்கள் தங்களுள்ளே காண்பித்து, புகுந்தவாறு அறியார்
மயங்கினார் - நிகழ்ந்த தன்மையை அறியாதவர்களாய் மயங்கினார்கள்.

     துண்ணென, குறிப்பு. மாயோன் துயில்புரிவோ னாகலின் ‘விழித்தனன்’
என்றார். வேறுளாராகிய வானோர் என்க. வண்ணம் - இலக்கணம்;
பெருவண்ணம் முதலிய பாடற் றொழிலமைந்த என்றுமாம். இதனால் மாயோன்
முதலிய கடவுளர்க்கும், கணங்கட்கும் இறைவன் உயிராதல் பெறப்பட்டது.
(56)

     (இ - ள்.) ஏகநாயகன் - தனி முதல்வனாகிய இறைவன்,
எவ்வுயிர்களும் தானே என்பது - எல்லா வுயிர்களும் தானே என்பதனையும்,
அன்பினுக்கு எளியன் ஆகிய திறனும் - தான் அன்பிற்கு எளியனாகிய
தன்மையையும், காட்டுவான் - அனைவருக்குங் காட்டும் பொருட்டு,
அடிபட்டு - பிரம்படி பட்டு. அங்கு ஒரு கூடை மண் கொட்டி -
அவ்வுடைப்பில் ஒரு கூடை மண்ணைக் கொட்டி, நீர் வேகம் சுருங்கக்
கரையினை மிகுத்து உயர்த்தி - நீரின் விரைவு குறையுமாறு கரையை மிகுத்து
உயர்த்தி, உடன் வேலை நீத்து ஒளித்துப் போகியவாறு கண்டு - உடனே
வேலை செய்தலை நீத்து மறைந்துபோன தன்மையைக் கண்டு, கோல்கையர்
போய் நரை யாட்டியைத் தொடர்ந்தார் - கோலை ஏந்திய கையினையுடைய
ஏவல் கொள்ளும் வினையாளர் சென்று முதியவளாகிய வந்தியைத்
தொடர்ந்தனர்.