தேவர்களும், படி ஏழும் - ஏழு உலகங்களும், அளவு இறந்த பல் உயிரும்
நீயேயோ - அவற்றிலுள்ள அளவில்லாத பல உயிர்களும் நீயே போலும்;
முதுகில் அடிவடு பட்டது - (அதனாற்றான்) நின்திருமுதுகிற்பட்ட
அடித்தழும்பு அவை எல்லாவற்றின் மேலும் பட்டது; அடியேனும் பட்டேன்
- அவ்வடியை அடியேனும் பட்டேன் (ஆதலால்), நின் திருமேனி
ஆனேனோ - யானும் நினது திருமேனி ஆனேனோ.

     படி - உலகம் என்னும் பொருட்டு. ஆனேனோ என்பதில் ஓகாரம்
வியப்பின் கண் வந்தது. கடையேனாகிய யானும் உனக்குத் திருமேனி
யானேன் போலும் என வியந்து கூறியவாறு. (80)

     (இ - ள்.) கைக்கும் மருந்து - முன்னே கசக்கும் மருந்து, பின்
இன்சுவை காட்டுமாறு என - பின் தனது இனிய பயனைக் காட்டுவதுபோல,
வினைக்கும் பொய்க்கும் அருங்கலனாகி - தீவினையும் பொய்யுமாகிய
பண்டங்களை ஏற்றும் அரிய மரக்கலமாகி, மண் ஆண்டு - இந்நிலவுலகினை
ஆள்வதால், புலைநகரம் துய்க்கும் அருந்துயர் களைவான் - புல்லிய
நிரயத்தில் நுகரும் கொடிய துன்பத்தைக் களையும் பொருட்டு, மாறாய் -
முன்னே பகையாகி, நின்துணை அடிக்கே உய்க்கும் - பின் நினது இரண்டு
திருவடிகளிலே செலுத்தும், அருந்தவர் இவர் என்று அறியாமை ஒறுத்தேன்
- அரிய முனிவர் இவரென்று அறியாமல் ஒறுத்தேன்.

     சுவை - உறுதி என்னும் பொருட்டு, கலனாகி - அணிகலனாகி
என்றுமாம். புலை - புன்மை. துய்க்கும் நரகத்துயர் என இயைத்தலுமாம்;
நரகந் துய்த்தற்கு ஏதுவாகிய பிறவிப்பிணியைக் களைய என்றுரைத்தலும்
பொருந்து. இவா - வாதவூரர். காட்டுமாறென மாறாய் நின்று உய்க்கும்
அருந்தவர் என்க. (81)

     (இ - ள்.) பாதி உமை உருவான பரமேட்டீ - ஒரு பாதி
உமையம்மையின் வடிவான இறைவ, எனக்கு - அடியேற்கு, இம்மை
ஊதியமும் பரகதியும் - இம்மைப் பயன்களையும் வீடு பேற்றினையும்,
உறுதிபெற விளைவிக்கும் நீதியினால் - திண்ணமாக உண்டாக்கும் நீதியுடன்,
நின் அருளே மந்திரியாய் அவதரித்த வேதியரை - நினது திருவருளே
அமைச்சராய்த் தோன்றிய அந்தணரை, அறியாது வெறுத்து நான் ஒறுத்தேன்
- அறியாமல் வெறுத்து அடியேன் ஒறுத்தேன்.