என வெண்பாமாலையிற் கூறப்பட்ட எண்வகை யியல்பினை
உடைத்தாயிருத்தல். போலும் : ஒப்பில் போலி. (19)

     (இ - ள்.) திங்கள் அம் கண்ணி வேய்ந்த - சந்திரனாகிய அழகிய
மாலையை யணிந்த, செக்கர் அம் சடிலநாதன் - சிவந்த அழகிய
சடையையுடைய சோமசுந்தரக் கடவுளின், மங்கலம் பெருகு கோயில் -
மங்கலம் மிக்க திருக்கோயிலின், வடகுடபுலத்தின் மாடு - வடமேற்றிசைப்
பக்கத்தில், ஓர் சங்கமண்டபம் உண்டாக்கி - ஒரு சங்கமண்டபம் எடுத்து,
தகைமைசால் சிறப்பு நல்கி - தகுதிநிறைந்த பலவரிசைகளை அளித்து,
அங்கு அமர்ந்து இருத்திர் என்ன இருத்தினான் அறிஞர் தம்மை - அங்கே
தங்கி யிருப்பீராக என்று அப்புலவர்களை இருத்தினான்.

     அமர்ந்திருத்திர் என்பதற்கு விரும்பி யுறைவீர் என்றுரைத்தலுமாம். (20)

     (இ - ள்.) வண்தமிழ் நாவினார்க்கு - வளவிய தமிழையுடைய
செந்நாப் புலவர்கட்கு, மன்னவன் வரிசை நல்க - பாண்டியன்
பலவரிசைகளை அளிக்க (அதனை), முன்னைப் புலவர் கண்டு உளம்
புழுங்கி - பழைய புலவர்கள் கண்டு உள்ளம் வெந்து, அக்கழகத்தோரை -
அச்சங்கப் புலவரை, மண்டினர் மூண்டு மூண்டு வாது செய்து - நெருங்கிச்
சென்று சென்று வாது புரிந்து, ஆற்றல் முட்டிப் பண்டைய புலனும் தோற்று
- தங்கள் ஆற்றல் குன்ற முன்னுள்ள புலமையையும் இழந்து, படர் உழந்து
எய்த்துப் போனார் - துன்புற்று மனமிளைத்துச் சென்றனர்.

     மண்டினர் : முற்றெச்சம். அடுக்கு தொழிற் பயில்வுப் பொருட்டு.
முட்டி : செயவெனெச்சத் திரிபு. பழைய புலமை இழுக்குற்றமையால்
‘பண்டைய புலனுந் தோற்று’ என்றார். (21)