என்னும் திருத்தொண்டர் புராணச் செய்யுட்கள் ஈண்டுச் சிந்திக்கற்பாலன.
(54)

     (இ - ள்.) ஐய - ஐயனே, இன்று நும் அருளினால் - இன்று நுமது
திருவருளினால், கையர் மாளவும் - கீழ்மக்களாகிய சமணர்கள் அழியவும்,
கவுரியன் தேயம் நீற்றினால் உய்வது ஆகவும் - பாண்டியன் நாடானது
திருநீற்றினால் உய்தி பெறுதலை அடையவும், ஒலிநீர்வையை நாடன்மேல்
வெப்பு நோய் வந்தது - ஒலியினையுடைய நீர் நிறைந்த வையை நாடனாகிய
பாண்டியன் உடலில் வெப்பு நோய்வந்த டைந்தது; அதனைத்
தீர்த்திடல்வேண்டும் என்று - அப்பிணியை நீக்கியருள வேண்டுமென்று,
அடியில் வீழ்ந்து இரந்தார் - திருவடியில் வீழ்ந்து குறையிரந்தனர்.

     ஒலி நீர் வையைக்கு அடை. ஆல், அசை. (55)

     (இ - ள்.) மெய்ச்சுருதி புரந்து அளிப்பவர் - உண்மையாகிய
மறைகளைப் பாதுகாத்தளிப்பவராகிய பிள்ளையார், இரந்த அன்பருக்கு
அன்னது ஆக என்று அருள் சுரந்து - அங்ஙனங் குறையிரந்த அன்பருக்கு
அங்ஙனமே ஆகுக என்று அருள் கூர்ந்து, பரந்த நித்திலயானமேல் - ஒளி
பரந்த முத்துச்சிவிகையிலேறி யருளி, பனிக்கதிர் - குளிர்ந்த ஒளியினை
யுடைய சந்திரன், மருமான் சுரம் தணிப் பல் என்று ஏகுவான் ஒத்து - தனது
வழித்தோன்றலாகிய பாண்டியனது வெப்பு நோயைத் தணிப்பேனென்று
கருதிப் போதல்போல, பாண்டியன் கோயிலில் புகுவார் - பாண்டியனது
மாளிகையுட் போவாராயினர்.

     ஆகென்று, அகரம் தொக்கது. ஏகுவான் தொழிற்பெயர். சுருதியைப்
பாதுகாப்பவர் என்பதனை "நான்மறையின் தனித்துணையை" என்பதனாலு
மறிக. (56)