எம்மனோர் - எமர்; எம் அடியார். அம்மத முடையார் - அந்தத்
தருக்கினை யுடையார் என்றுமாம். (6)

     (இ - ள்.) எம்மொழி தேறினீர் - எமது மொழியாகிய
வேதாகமங்களைத் தெளிந்தவர்களே, நீர் போய் - நீவிர் சென்று, இறைமகன்
அவையத்து எய்தி - பாண்டி மன்னன் அவையினை அடைந்து,
செம்மையிலாரை வாது செய்திர் - ஒழுக்கமில்லாத அச்சமணருடன் வாதம்
புரிமின்; அனையார் தோற்று - அவர் தோல்வியுற்று, வெம்முனைக் கழுவில்
ஏறி விளிகுவர் - கூரிய முனையையுடைய கழுவில் ஏறி இறந்து படுவர்;
என்ன - என்று கூறியருள, கேட்டு - அதனைக் கேட்டு, மைம்மலிகளத்தான்
மைந்தர் - கருமை நிறைந்த திருமிடற்றினையுடைய இறைவனது புதல்வராகிய
ஆளுடைய பிள்ளையார், தொழுது - வணங்கி, தம்மடத்தில் புக்கார் - தமது
மடத்திற் புகுந்தருளினார்.

     விசும்பிற் சொல்வார் விளிகுவர் என்று சொல்ல என இயைக்க. (7)

     (இ - ள்.) இருவரும் மீண்டும் தத்தம் இருக்கையில் போகி - மற்றை
இருவரும் திரும்பித் தங்கள் தங்கள் இருப்பிடஞ் சென்று, அற்றைப் பருவம்
அங்கு அகல - அற்றைப் பொழுது அங்கு நீங்க, பின்னாள் - மறு நாள்,
பாண்டி மாதேவி யாரும் - மங்கையர்க்கரசியாரும், பெருமதி அமைச்சர்
ஏறும் - கூர்த்த மதியினை யுடைய அமைச்சருள் ஏறுபோல்வாராகிய குலச்
சிறையாரும், பிள்ளையார் மடத்தில் போகி - ஆளுடைய பிள்ளையார்
திருமடத்திற்குப் போய், அருகரை வெல்லும் சூழ்ச்சி யாது என - சமணரை
வெல்லுதற்குரிய வழியாது என்று, அளந்து தேர் வார் - ஆராய்ந்து
தெளிவாராயினர்.

     தேவியாரும் அமைச்சரேறும் ஆகிய இருவரும் எனக் கூட்டி,
இருவரும் இருக்கையிற் போகிப் பின்னாள் மடத்திற் போகி அளந்துதேர்வார்
என முடிக்க.