(இ - ள்.) சூழ்ச்சி யாது என்று எண்ணுவார் - வெல்லுஞ் சூழ்ச்சி
யாது என்று எண்ணுவாராகி, நாம் இறைவனைக் கண்டு ஈது ஓதி - நாம்
அரசனைக் கண்டு அவனுக்கு இதனைச் சொல்லி, அவன் அனுமதி உறுதி
கொண்டு - அவனது உடம் பாட்டின் உறுதியைப் பெற்று, அனைய
ஏதிலாளனை வாதினால் வேறும் என்று - அந்த அயலானை வாதத்தினால்
வெல்லுவோ மென்று, இசைந்து போதுவார் - தம்முளொருப்பட்டுப் போகும்
அச்சமணர், நகர் புகுந்து வேத்து அவைக்களம் புகுவார் - நகரிற் புகுந்து
மன்னன் அவைக்களஞ் செல்வார்.

     வேறும் - வெல்வோம். வேத்து, வலிக்கும் வழி வலித்தல். (26)

     (இ - ள்.) ஆயபோது - அப்பொழுது, இளங்காலையில் - மிக்க
காலைப் பொழுதில், கவுணியர் ஆலவாயர் சேவடி பணிந்து தம் மடத்தினில்
செல்ல - ஆளுடைய பிள்ளையார் திருவாலவாயுடையவரின் சிவந்த
திருவடியினைப் பணிந்து தமது மடத்திற்குச் செல்லா நிற்க, காயும் ஆதவச்
செல்வனை - சுடுகின்ற சூரிய தேவனை, கங்குல் சூழ்ந்தாங்கு - இருள்
சூழ்ந்தாற்போல, மாயவஞ்சகர் வந்து இடை வழித்தலை மறித்தார் - மாய
வஞ்சகராகிய அச்சமணர் வந்து வழி நடுவின் மறித்தனர்.

     சூழ்ந்தாங்கு, விகாரம். மாய வஞ்சகம் - மிக்க வஞ்சகம்; ஒரு
பொருளிருசொல். வழித்தலை, தலை ஏழனுருபு. ஆதவச் செல்வனைக்
கங்குல் சூழ்ந்தாங்கு என்றது இல்பொருளுவமை. (27)

     (இ - ள்.) மறித்த கையர் பின் செல்ல - அங்ஙனம் வழிமறித்த அக்
கீழ் மக்கள் பின்னே செல்ல, கொச்சையர் பெருமான் - காழியர்
பெருமானாகிய பிள்ளையார், முன் மன் அவை குறுகி - முன்னே மன்னன்
அவையினை அடைந்து, குறித்த ஆளரித் தவிசின்மேல் - அவனாற்