(இ - ள்.) கச்சான அரவம் ஆர்த்த கருணை அம் கடலில் தோன்றும்
- கச்சாகிய பாம்பினைக்கட்டிய அருட்கடலிற் றோன்றிய, விச்சு ஆன ஞானம்
உண்டீர் - வீட்டிற்குக் காரணமான ஞானவாரமுதினை உண்டீரே, ஆற்றலின்
விளைவுதேறாது - நுமது ஆற்றலின் பெருமையை அறியாது, அச்சு ஆன
வலியால் நும்மை அடியேன் அளந்தனன் - தற்போத வலியினால் நும்மை
அடியேன் அளந்தேன்; இந்தத் துச்சான பிழை தீர்த்து ஆள்க என்று - இந்த
இழிவாகிய குற்றத்தை நீக்கி ஆளக் கடவீரென்று, துணர்த்தார் வேம்பன்
இறைஞ்சினான் - கொத்துக்களாகிய வேப்பமாலையை யணிந்த பாண்டியன்
வணங்கினான்.

     விச்சு - வித்து; போலி. விஞ்ஞானம், அஞ்ஞானம் என்பன முறையே
விச்சானம், அச்சானம் எனத் திரிந்தன என்னலுமாம். துச்சம் என்பதன் ஈறு
கெட்டது. ஆள்கென்று, அகரம் தொகுத்தல். (72)

     (இ - ள்.) அந் நெடு மேருவாகும் ஆடகச் சிலையினார்க்கு - நீண்ட
மேருவாகிய பொன் மலையை வில்லாகக் கொண்ட அக்கடவுளுக்கு, பொன்
நெடுஞ் சிகரக் கோயில் - பொன்னாலாகிய நீண்ட முடியினையுடைய
திருக்கோயிலும், மண்டபம் - திருமண்டபங்களும், புயலைக் கீண்டு மின்
நெடும் மதியம் சூடும் கோபுரம் - முகில் மண்டிலத்தைக் கிழித்து
ஒளிபொருந்திய பெரிய சந்திரனைத் தரிக்குங் கோபுரங்களும், மேகம் தாவும்
கல் நெடும்புரிசை வீதி யாவையும் - முகில் தவழும் கல்லாகிய நீண்ட
திருமதில்களும் வீதியு முதலிய அனைத்தையும், களிப்பக் கண்டான் -
கண்டோர் கண்களிப்ப ஆக்கினான்.

     சிலையையுடைய அவர்க்கு என்க. கீண்டு - கீழ்ந்து; மரூஉ. கண்டான்
- இயற்றினான். (73)

     (இ - ள்.) அற்றை நாள் ஆதியாக - அந்நாள் முதலாக, ஏடகம்
என்னும் நாமம் பெற்றது - (அப்பதி) திருவேடகம் என்னுந் திருப்பெயரைப்
பெற்றது; ஏடகத்தில் மேவிய பிரானை - அத்திருவேடகத்தில் எழுந்தருளிய
இறைவனை, பாண்டிக் கொற்றவன் - பாண்டி மன்னன், சமணரோடும் கூடிய
பாவம் எல்லாம் பற்று அற - சமணரோடும் சேர்ந்ததனா லாகிய
பாவங்களனைத்தும் பசையற (சிறிது மில்லையாக), பூசை செய்து - பூசித்து,
பாசமும் கழியப் பெற்றான் - மும்மலமாகிய பாசமும் நீங்கப் பெற்றான்.

     (பா - ம்.) *கழியப்பட்டான்.