(இ - ள்.) தன் அருள் மாமன் துஞ்சினான் - நினது கருணையை
யுடைய மாமன் இறந்தனன்; கூடத் தாரமும் துஞ்சியது. அவனுடன் அவன்
மனைவியும் இறந்தனள்; இப்பால் - பின், அன்னவற்கு அளவு இன்றாகிய
தனம் உண்டு - அவனுக்கு அளவில்லாத நிதியம் உண்டு; அவன் நனிநாள்
மகவு இன்றி - அவன் நெடுநாள் காறும் மகப்பேறில்லாதவனாய், பின் ஒரு
பெண்ணைப் பெற்றனன் - பின் ஒரு பெண் மகவினைப் பெற்றெடுத்தான்;
அவளைத் தனக்கெனப் பேசினான் - அவளை உனக்கு மணஞ் செய்து
கொடுப்பதாகச் சொன்னான் (ஆதலின்), அனைய கன்னியை மணந்து செல்க
என - அந்தப் பெண்ணை மணஞ் செய்து கொண்டு செல்லக்கடவா யென்று,
முடங்கல் கழறிய பாசுரம் தெரியா - ஓலையிற் கூறியுள்ள வாசகத்தைத்
தெரிந்து.

     தன், தனக்கு என்பன முன்னிலையில் வந்தமையால் இடவழுவமைதி.
தாரம் என்பது சொல்லால் அஃறிணையெனக் கொண்டு 'துஞ்சியது' என
அஃறிணைவினை கொடுத்தார். இப்பால் - இனிக் கூறத்தகுவன என்றபடி.
பேசினான் - கிளைஞர் பலரோடும் சொல்லினான். செல்கென, அகரம்
தொக்கது. முடங்கல் கழறிய என்று பாட மிருப்பின் ஓலை கூறிய
என்றுரைக்க. பாசுரம் - ஈண்டு வாசகம். (5)

     (இ - ள்.) தரைமேல் வீழ்ந்தனன் புரண்டனன் - தரையில் வீழ்ந்து
புரண்டு, உயிர்ப்பு வீங்கினன் - பெருமூச்செறிந்து, விழிப்புனல் வெள்ளத்து
ஆழ்ந்தனன் - கண்களிலிருந்து வரும் நீர்ப்பெருக்கி லழுந்தி, விம்முற்று
அம்மவோ என்று அரற்றினன் - விம்மி அம்மவோ வென்று புலம்பினன்;
கிளைஞர் நட்பு அடைந்து வாழ்ந்தவர் - சுற்றத்தாரும் நட்பினைப் பெற்று
வாழ்கின்றவரும் வந்து, தழுவத் தழீஇத் தழீஇக் கரைந்தனன் - தழுவ
எதிராகத் தானும் தழுவித்தழுவி அழுது, மற்றவர் தேற்றிடத் தெளிந்து -
அவர்கள் தேற்றத் தெளிந்து, சூழ்ந்த வெந்துயர் நீத்து - சூழ்ந்த கொடிய
துயரினைத் துறந்து, மாமன் தொல்நகர்க்கு ஏகுவான் ஒருதலை துணிந்தான் -
மாமனுடைய பழம்பதிக்குச் செல்ல ஒருதலையாகத் துணிந்தனன்.

     வீழ்ந்தனன் முதலிய வினைமுற்று நான்கனையும் எச்சமாக்குக. அம்ம,
ஓ என்பன புலம்பலில் வந்த இடைச்சொற்கள். (6)