யெல்லாங் கொன்று அவ்வந்தகனைச் சூலத்தாற் குத்தியேந்தி அமரரைக்
காத்தனர் என்பது. சத்தியும் சிவமுமாயிருந்து உயிர்கட்குப் போக முத்திகளை
நல்குதலின் ‘புண்ணியன்’ என்றார். பிறசமயத்தாசிரியரும்

எனச் சிவபிரானைக் கூறுதல் காண்க.

     புண்ணியன்புரம் - திருக்கோவலூர் வீரட்டம்; இஃது அட்ட வீரட்டத்து
ளொன்று; திருஞானசம்பந்தர், திருநாவுக்கரையர் என்னும் இருவர் பாடல்
பெற்ற நடுநாட்டுத் திருப்பதி. மூவர் - சுதன்மன், சுசீலன், சுபுத்தி என்பார்.
இறைவன் முப்புரம் எரித்த ஞான்று மூவர்க்கு அருள் செய்தமையை

என்னும் ஆளுடைய பிள்ளையார் திருவாக்கா லறிக.

     மூவரன்பிற் பட்டவன்பதி - திருவதிகை வீரட்டம்; அட்டவீரட்டத்து
ளொன்று; மருணீக்கியார் தமக்கையாராகிய திலகவதியம்மையாரைப் பணிந்து
திருநீறு பெற்றுக் ‘கூற்றாயினவாறு’ என்னும் பதிகம்பாடிச் சூலைநோய் நீங்கி,
இறைவனளித்த திருநாவுக்கரசர் என்னும் பெயரினை யெய்திப்
பாடற்றொண்டுடன் உழவாரத் தொண்டு புரிந்த பதி. மூவர் தேவாரமும்
பெற்ற நடுநாட்டுத் திருப்பதி. (16)

     (இ - ள்.) சத்திய ஞான ஆனந்த தத்துவம் - சச்சிதானந்த
மெய்ப்பொருளாகிய திருக்கூத்தப்பெருமான், அசைவு அற்று ஆடும் -
அசைவின்றி ஆடி யருளப் பெற்ற, பரம ஆனந்த நிறை நித்திய அருள்
மன்றம் ஈது - சிவானந்தம் நிறைந்த அழியாத அருண்மன்றமாகிய சிதம்பரம்
இது; அங்கு உதித்தோர் முத்தி எய்தும் பதி அது - தன் கட் பிறந்தவர்
வீடுபேற்றினை அடையப்பெறும் திருப்பதியாகிய திருவாரூர் அது; முதல்
நூல் நான்கும் - முதல் நூலாகியமறைகள் நான்கும், பத்தியில் பூசித்து
ஏத்தும் - அன்போடு வழிபட்டுத் துதிக்கும், பதி இது ஆகும் -
திருமறைக்காடு இதுவாகும்; பார்மின் - பாருங்கள்.

     சத்தியம் ஞானம் ஆனந்தம் - சச்சிதானந்தம். தத்துவம் -
மெய்ப்பொருள். தாம் அசைதலின்றியே எவ்வுயிரையும் அசைவிப்பாராகலின்
‘அசைவற்றாடும்’ என்றார்; வியாபகப் பொருட்கு அசைவு கூடாமை அறிக.

     மன்றம் - பொற்சபை; திருச்சிற்றம்பலம்; அதனையுடைய தில்லைப்பதி.
இஃது ஆகாய விலிங்கத்தலம்; விராட் புருடனுக்கு அநாகதமாகிய இதய
கமலமாகவுள்ளது. சகல வேதாகமாதி மெய்ந்நூல்களாற் போற்றப்படும் இதன்
பெருமை அளவிட முடியாதது. இது மூவர் தேவாரமும் பெற்ற சோணாட்டு
முதற்றிருப்பதி.