முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
எம்பெருமான் எல்லாத் தேவதைகளுக்கும் மேற்பட்டவன் (திருக்குருகூர்)
3213 ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும்       மற்றும் யாதும் இல்லா அன்று நான்முகன் தன்னொடு தேவர்       உலகோடு உயிர் படைத்தான் குன்றம் போல் மணி மாடம் நீடு       திருக்குருகூர் அதனுள் நின்ற ஆதிப்பிரான் நிற்க மற்றைத் தெய்வம் நாடுதிரே?             (1)
3214 நாடி நீர் வணங்கும் தெய்வமும் உம்மையும்       முன் படைத்தான் வீடு இல் சீர்ப் புகழ் ஆதிப்பிரான் அவன்       மேவி உறை கோயில் மாட மாளிகை சூழ்ந்து அழகு ஆய       திருக்குருகூர் அதனைப் பாடி ஆடி பரவிச் செல்மின்கள்       பல் உலகீர் பரந்தே             (2)
3215 பரந்த தெய்வமும் பல் உலகும் படைத்து அன்று       உடனே விழுங்கி கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்தது       கண்டும் தெளியகில்லீர் சிரங்களால் அமரர் வணங்கும்       திருக்குருகூர் அதனுள் பரன் திறம் அன்றி பல் உலகீர் தெய்வம்       மற்று இல்லை பேசுமினே             (3)
3216 பேச நின்ற சிவனுக்கும் பிரமன்       தனக்கும் பிறர்க்கும் நாயகன் அவனே கபால நல் மோக்கத்துக்       கண்டுகொண்மின் தேச மா மதிள் சூழ்ந்து அழகு ஆய       திருக்குருகூர் அதனுள் ஈசன்பால் ஓர் அவம் பறைதல் என் ஆவது       இலிங்கியர்க்கே?             (4)
3217 இலிங்கத்து இட்ட புராணத்தீரும்       சமணரும் சாக்கியரும் வலிந்து வாது செய்வீர்களும் மற்றும் நும்       தெய்வமும் ஆகி நின்றான் மலிந்து செந்நெல் கவரி வீசும்       திருக்குருகூர் அதனுள் பொலிந்து நின்ற பிரான் கண்டீர் ஒன்றும்       பொய் இல்லை போற்றுமினே             (5)
3218 போற்றி மற்று ஓர் தெய்வம் பேணப்       புறத்திட்டு உம்மை இன்னே தேற்றி வைத்தது எல்லீரும் வீடு பெற்றால்       உலகு இல்லை என்றே சேற்றில் செந்நெல் கமலம் ஓங்கு       திருக்குருகூர் அதனுள் ஆற்ற வல்லவன் மாயம் கண்டீர் அது       அறிந்து அறிந்து ஓடுமினே             (6)
3219 ஓடி ஓடி பல பிறப்பும் பிறந்து       மற்று ஓர் தெய்வம் பாடி ஆடிப் பணிந்து பல்படிகால்       வழி ஏறிக் கண்டீர் கூடி வானவர் ஏத்த நின்ற       திருக்குருகூர் அதனுள் ஆடு புள் கொடி ஆதி மூர்த்திக்கு       அடிமைபுகுவதுவே             (7)
3220 புக்கு அடிமையினால் தன்னைக் கண்ட       மார்க்கண்டேயன் அவனை நக்க பிரானும் அன்று உய்யக்கொண்டது       நாராயணன் அருளே கொக்கு அலர் தடம் தாழை வேலித்       திருக்குருகூர் அதனுள் மிக்க ஆதிப்பிரான் நிற்க மற்றைத்       தெய்வம் விளம்புதிரே             (8)
3221 விளம்பும் ஆறு சமயமும் அவைஆகியும்       மற்றும் தன்பால் அளந்து காண்டற்கு அரியன் ஆகிய       ஆதிப்பிரான் அமரும்       வளம் கொள் தண் பணை சூழ்ந்து அழகு ஆய       திருக்குருகூர் அதனை உளம் கொள் ஞானத்து வைம்மின் உம்மை       உய்யக்கொண்டு போகுறிலே             (9)
3222 உறுவது ஆவது எத் தேவும் எவ் உலகங்களும்       மற்றும் தன்பால் மறு இல் மூர்த்தியோடு ஒத்து இத்தனையும்       நின்றவண்ணம் நிற்கவே செறுவில் செந்நெல் கரும்பொடு ஓங்கு       திருக்குருகூர் அதனுள் குறிய மாண் உரு ஆகிய நீள் குடக்       கூத்தனுக்கு ஆள் செய்வதே             (10)
3223 ஆள் செய்து ஆழிப் பிரானைச் சேர்ந்தவன்       வண் குருகூர்நகரான் நாள் கமழ் மகிழ் மாலை மார்பினன்       மாறன் சடகோபன் வேட்கையால் சொன்ன பாடல் ஆயிரத்துள்       இப் பத்தும் வல்லார் மீட்சி இன்றி வைகுந்த மாநகர்       மற்றது கையதுவே             (11)