மனிதனைப் பார்த் துச்சிவனைச் செய்தபின், மாட்டில்
இனிதமர்ந் தூரும் இடையன் -- தனைப்பார்த்து
வாய்ந்த சிவனேற மாட்டை இயற்றினான்,
ஆயந்தகற் றச்சன்அந் நாள்!

கற்றச்சன் செய்த கடவுள், உலகத்தில்
பெற்றசெல் வாக்கால் பெருந்தீங்கு -- பெற்றோம்;
சிவனுமா டேறினான், சிற்றறிவி னால்வாழ்
பவனும்மா டேறுவதா என்று.

ஏறிச் செலுத்தஎன்றே ஏறென்றார். மாட்டினையே
பேறொன்று பெற்றும் பிழைப்பறியோம் -- ஏறி
இளமுதுகிற் குந்தி இருபுறங் கால்இட்டே
உளமகிழ ஓட்டலாம் மாடு.

உழவுக்கும், வண்டி உழைப்புக்கும், அம்மி
குழவிக்குத் தானா, குணமும் -- அழகும்
செறிந்திட்ட மாடு? செழுந்தேர் அதுஎன்று
அறிந்திட்டால் மிக்க பயன் ஆம்.

செல்லுகின்ற செல்வத்தை மாடென்பார், நாம்ஏறிச்
செல்லாத மாடும் ஒரு செல்வமா? -- இல்லை!
கடைக்கேறிப் போகலாம்; காப்பாகச் சேர்க்கும்,
மடைக்கேறு மண்டுபுனல் போல்.

என்செல்வம், என்னூர்தி என்றே எவனும்
பொன்போலக் காக்கப் புறப்படுவான் -- நன்மாட்டின்
மாசெலாம் போகும்; மனம் வளரும்! மற்றும் அது
பேசலாம் நாளடைவில் பேச்சு!

வறியார்க்கு நல்லூர்தி மாடு! கழகச்
சிறியார்க்கும் நல்லுதவி செய்யும் -- குறியாய்
நடக்கும்பண் பாடுண்டு, நாட்செலவும் மட்டே,
இடக்கும்பண் ணாதன்றோ மாடு?

மாடு கழிக்கும் கழிவும் மருந்தன்றோ?
நாடு கழித்தொதுக்க வேண்டாமே! -- கேடுகெட்ட
குள்ளக் கழுதையும் ஊர்தியாய்க் கொள்ளுகின்றார்,
வெள்ளிமலை ஏற வெறுப்பா?

மாட்டுக்குக் கொம்புநல்ல வாய்ப்பாகும், நாமேறி
ஓட்டுகையில் நம்மை ஒழிக்கவரும் -- கோட்டானைக்
குத்திக் கொலைசெய்யும்! கொண்ட தலைவனையோ,
நத்திப் பணிபுரியும் நன்று.

நெருங்கிப் பழகாமை யால்மாட்டின் நீர்மை
சுருங்கிற்று! வீழ்ந்தது தோற்றம்! -- கருங்கலும்தான்
கைவைத்தால் கண்ணாடி யாகும், ஓர் ஆள்கொண்டு
செய்வித்தால் தீரும் எழில்.

முன்நாட்டு மக்களெலாம் மாடூர்ந்தார், முன்நாள்போல்
பின்நாட்டு மக்களும் பேரூர்தி -- நன் மாடாய்க்
கொண்டு களிக்கவே! கொள்ளாரும் நல்லவழி
கண்டு களிக்கும் படி!