சினக்கும்போது, கருப்பன் முகம் மிகக் கருப்பதும், சிவப்பன் முகம்
மிகச் சிவப்பதும் இயல்பு.

     கறு - கறுவு = நீங்காச் சினம்.

     கறு - கறை = கருப்பு, களங்கம், குற்றம், குருதிக்கறை, குருதி.

     கறு - கறள் = கறை.

     கறு - கறுக்கன் = கருத்த மட்ட வெள்ளி.

     கறு - காறு. காறுதல் = கருத்தல், கருத்து வயிரங்கொள்ளுதல், வயிரங்
     கொள்ளுதல்.

     கள் - கண். ஒ.நோ: பெள் - பெண், கோள் - கோண்.

     கண் - கண்ணன் = கரியன், கரிய திருமால்.

     ஒ.நோ: மால் = கரியன், மாயோன் = கரியன்.

     'கிருஷ்ணன்' என்னும் வடசொல் கண்ணன் என்று திரிந்ததென்று
கொள்வதைவிட, கள் என்னும் தென்சொல்லே ணகர வீறாய்த் திரிந்து ஈறு
பெற்றதென்று கொள்வது சாலச் சிறந்தது. 'கிருஷ்' என்னும் வடசொற்
பகுதியும் ஒளகருக என்னும் தென்சொற் பகுதியின் திரிபே.

     கண் = கரிய விழி, விழி. கண் - கண்ணவன் - கணவன்.

     கண் - கண்ணு - gan (வ.). கண்ணுதல் = அகக்கண்ணாற் காணு
     தலாகிய கருதுதல், அளவிடுதல்.

     கண் + இயம் = கண்ணியம் - ganya (வ.).

     கண்ணியம் = சிறப்பாகக் கருதுதல், மதித்தல், மதிப்பு.

     கண் + அக்கு = கணக்கு. 'அக்கு' ஓர் ஈறு.

     கணக்கு - ganaka (வ.) = அளவீடு, எண்ணிக்கை, தொகை,
     கணிதநூல், நூல், எழுத்து.

     கணக்கு - கணக்கன் = கணக்கெழுதுவோன், கணக்கெழுதுவதைக்
     குலத்தொழிலாகக் கொண்டவன், நூலாசிரியன், ஆசிரியன்.

     கணக்காயர், சமயக்கணக்கர், மேற்கணக்கு, கீழ்க்கணக்கு, நெடுங்கணக்கு
முதலிய பண்டை வழக்குகளை நோக்குக.

     கண் - கணி - gani (வ.) = மதி, அளவிடு, கணக்கிடு;

     (பெ.) கணிப்பவன், சோதிடன்.

     கணிகன், கணியான், கணிவன் = சோதிடன்.

     கணி - கணியன் = சோதிடன், காலங்கணித்து ஆடுபவன்.

     கணி - கணிகை - ganika (வ.) = காலங்கணித்து ஆடுபவள்.

     கணி - கணிதம் - ganita (வ.) = மதிப்பு, கணக்கு.

     கணிதம் - கணிசம் = மதிப்பு, நிதானம்.