கோட்டம் - கோட்டை. ஒ.நோ : ஆட்டம் - ஆட்டை.

கோட்டை = 1. வட்டமான நெற்கூடு. “உலவாக் கோட்டை’’ (திருவாலவா. 50 13). 2. நெற்கூடு கொள்ளும் 21 மரக்கால் கொண்ட முகத்தல் அளவு. 3. ஒரு நில அளவு. 4. வட்டமான மதிலரண். 5. ஊர்கோள். நிலாக் கோட்டை கட்டியிருக்கிறது (போட்டிருக்கிறது) என்பது இன்றும் உலக வழக்கு.

ம., தெ., க., து., கோட்ட. வ. கோட்ட.

கோடு - கோட்டு (பி. வி.). கோட்டுதல் = 1. வளைத்தல். “நகைமுகங் கோட்டி நின்றாள்’’ (சீவக. 1568). 2. வளைத்து முறித்தல் (திவா.). 3. வளைத்து எழுதுதல். “தன்னாம மேருவினுங் கோட்டி னானே’’ (பாரத. சிறப்புப். 19). 4. வளைத்துக் கட்டுதல். “ஒரு மண்டபங் கோட்டினேன்’’ (பாரத. வாரணா. 123).

கோடு - கோடகம் - கேடகம் = வட்டமான பரிசை. “கேடகம் ஒளிவீச’’ (கம்பரா. கடிமணப். 33). கேடகம் - வ. கேட்டக்க (khetaka). ஒ.நோ : புரி - பரி- பரிசை = வட்டமான கேடகம். புரிதல் = வளைதல்.

கேடகம் - கிடுகு = 1. கேடகம். “வார்மயிர்க் கிடுகொடு’’ (சீவக. 2218). 2. தேர்மரச்சுற்று (ஞானா. 7:16). 3. வட்ட வடிவான பறைவகை. “கிடுகு கொட்டின’’ (பாரத. அணி. 15). வ. கிடுக (g-g).

கோடு - கோடரம் = 1. மரக்கிளை (பிங்.). 1. குரங்கு. “கொய்தளிர் கோதும் வாழ்க்கைக் கோடரத் துருவு கொண்டு’’ (கம்பரா. அட்சகுமா. 4). “கோடுவாழ் குரங்கும்’’ என்று தொல்காப்பியங் கூறுதல் காண்க. (தொல். மரபு. 13). க. கோடக (g).

கோடம் - கோரம் = வட்டில். “அமுதுடைக் கோர நீக்கி’’ (கம்பரா. அயோத்தி. மந்திரப். 25).

கோடு - கோசு. கோசுவிழுதல் = துணி வெட்டும்போது கோணிப் போதல்.

கிளைக் கருத்துகள்

1. திரட்சி. கோல் = திரண்ட கம்பு. கோல் - கால் = மரத்தூண், கற்றூண். நாற்காற் பந்தல் என்பதில் மரத்தூணும், நூற்றுக்கால் மண்டபம் என்பதிற் கற்றூணும் குறிக்கப்படுதல் காண்க. உருட்சிக் கருத்தினின்றும் திரட்சிக் கருத்துத் தோன்றிற்று. பின்வருபவை வளைவு அல்லது திரிபு என்பதை அடிமணையாகக் கொண்டவை.

2. தீமை. எ-டு: கொடுவினை = தீவினை.