(3) முற்செலவியல்

இயக்கத்தில் முன்னுறலுக்கு அடுத்தது முற்செலவு. முன்னது இடத்து நிகழ்வும் பின்னது இடம் பெயர்வும் ஆகும்.

முற்செலவு தானே செல்லலும் தள்ளப்பட்டுச் செல்லலும் என இருவகைத்து.

(1) முன்தள்ளல்

i. காற்றை மூக்காலும் வாயாலும் தள்ளல்

உய் - உயிர். உயிர்த்தல் = மூச்சுவிடுதல். மூச்சே உயிர்நாடியும் உயிர்நிலைக்கு அடையாளமுமாதலால், ஆவி உயிர் எனப்பட்டது. “உள்ளே போனால் மூச்சு, வெளியே போனால் போச்சு” என்னும் பழமொழியை நோக்குக. உயிரையும் உயிர்ப்பையும் வடநூலார் பிராணன் என்று கூறுதலையுங் காண்க. உய்த்தல் = முன் தள்ளல், செலுத்துதல்.

காற்றை உள்ளிழுப்பதும் வெளிவிடுவதும் ஆகிய இரண்டும் சேர்ந்ததே மூச்சாயினும் மிக வெளிப்படையானதும் ஒலி விளைப்பதும் வெளியிடுவதேயாதலின், மூச்சு உயிர்ப்பெனப்பட்டது. ‘மூச்சு விடுதல்’ என்னும் வழக்கும் இக் காரணம்பற்றியதே.

உந்து - உந்தி = பேசும்போது வாய்வழிக் காற்றைத் தள்ளுவதாகக் கருதப்படும் கொப்பூழின் உட்பக்கம், கொப்பூழ்.

“உந்தி முதலா முந்துவளி தோன்றி”                          (பிறப்பியல். 1)

என்பது தொல்காப்பியம்.

“உந்தியில் தோன்றும் உதான வளிப்பிறந்து”                              (6)

என்பது நேமிநாதம்.

தும்முதல் = மூக்கு வழியாய்க் காற்றைத் தள்ளுதல்.

துரத்துதல் = வாய்வழித் தீய காற்றை வன்மையாய்ச் செலுத்துதல் (cough).