சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
கூர் | மிகுதி ; கூர்மை ; கூர்நுனி ; குயவன் சக்கரத்தைத் தாங்கும் ஓர் உறுப்பு ; இலையின் நடுநரம்பு ; கதிர்க்கூர் ; காரம் ; குத்துப் பாடான பேச்சு ; மிக்க ; சிறந்த . |
கூர்க்கறுப்பன் | ஒருவகை உயர்ந்த நெல் . |
கூர்கெடுதல் | நுனி மழுங்குதல் ; அறிவு மழுங்குதல் . |
கூர்கேவு | வெண்கடுகு . |
கூர்ங்கண் | ஊடுருவிப் பார்க்குங் கண் . |
கூர்ச்சகன் | நெய்வோன் . |
கூர்ச்சம் | கட்டடத்திற்கு உதவுஞ் சிறுகால் ; தருப்பை ; தருப்பைக்கொத்து . |
கூர்ச்சரி | ஒரு பண்வகை . |
கூர்ச்சி | கூர்மை . |
கூர்ச்சிகை | எழுதுகோல் . |
கூர்ச்சு | கூர்மை ; கூருள்ள தடி . |
கூர்ச்சேகரம் | தென்னைமரம் . |
கூர்ச்சீட்டு | கூறுசீட்டு ; பாகபத்திரம் . |
கூர்சீவுதல் | கூராக்குதல் ; சீவுதல் ; பகை மூட்டுதல் . |
கூர்த்தல் | மிகுதல் ; கூர்மையாதல் ; அறிவு நுட்பமாதல் ; உவர்த்தல் : சினத்தல் . |
கூர்த்திகை | மட்டிப் படைக்கலம் ; ஆயுதப்பொது . |
கூர்தல் | மிகுதல் ; விரும்புதல் ; வனைதல் ; குளிரால் உடம்பு கூனிப்போதல் . |
கூர்ந்தபஞ்சமம் | மருத யாழ்த்திறவகை . |
கூர்ப்பது | உள்ளது சிறத்தல் ; உறைப்பு ; கூர்மை ; மிகுதி . |
கூர்ப்பம் | புருவமத்தி . |
கூர்ப்பரம் | முழங்கை . |
கூர்ப்பிடுதல் | தீட்டிக் கூர்மையாக்குதல் . |
கூர்ப்பு | உள்ளது சிறத்தல் ; கூர்மை ; அறிவு நுட்பம் ; உவர்ப்பு . |
கூர்மக்கை | பெருவிரலை நீட்டி மற்றை விரல்களை வளைத்துக் கீழ்நோக்கிப் பிடிக்கும் அபிநயக் கைவகை . |
கூர்மம் | ஆமை ; திருமால் பிறப்புள் ஒன்று : கூர்மபுராணம் . |
கூர்மயோகம் | ஒருவன் பிறக்குங் காலத்து அவனுக்கு உயர்ந்த நிலையைக் கொடுக்குமாறு கோள்கள் சேர்ந்த ஒரு யோகம் . |
கூர்மன் | தசவாயுக்களுள் இமைத்தல் விழித்தல்களைச் செய்யும் வாயு . |
கூர்மாதனம் | கால் மடித்து உட்காருகை , ஒரு வகை இருக்கை . |
கூர்மிகை | வீணைவகை . |
கூத்தி | நாடகக் கணிகை ; வேசி . |
கூத்து | நடனம் ; பதினொருவகைக் கூத்து ; நாடகம் ; தெருக்கூத்து ; வியத்தகு செயல் ; கேலிக்கூத்து ; குழப்பம்: நாடகம்பற்றி அமைந்த ஒரு கடைச்சங்க நூல் . |
கூத்துக்களரி | நடனசாலை . |
கூத்துக்காரன் | கூத்தாடுவோன் ; கூத்தாட்டுவோன் ; விகடக்காரன் . |
கூத்துப்பண்ணுதல் | வேடிக்கை பண்ணுதல் ; குழப்பஞ்செய்தல் . |
கூத்துப்பாட்டு | நாடகப் பாடல் . |
கூத்துள்படுவோன் | ஆடல் ஆசிரியன் . |
கூதல் | குளிர் ; காய்ச்சற் குளிர் . |
கூதளம் | கூதாளிச்செடி ; வெள்ளரிக்கொடி ; தூதுளைக்கொடி . |
கூதறை | இழிந்தது ; இழிந்த குணமுடையவன் ; கிழியல் . |
கூதனம் | இடக்கர்ச்சொல் ; மறைத்த சொல் . |
கூதாரி | வெள்ளரிக்கொடி . |
கூதாளம் | தூதுளைக்கொடி ; செடிவகை . |
கூதாளி | தூதுளைக்கொடி ; செடிவகை . |
கூதிர் | பனிக்காற்று ; ஒரு பெரும்பொழுது , ஐப்பசி கார்த்திகை சேர்ந்த பருவம் ; காற்று ; குளிர் . |
கூதிர்ப்பாசறை | போர்மேற் சென்ற அரசன் கூதிர்காலத்தில் தங்கும் படைவீடு . |
கூதுளம் | காண்க : கூதாளம் . |
கூதை | காற்று ; பனிக்காற்று . |
கூதைசெய்தல் | காதை மூளியாக்குதல் . |
கூந்தல் | மயிற்றோகை ; பெண்மயிர் ; மயிற்பீலி ; யானைக் கழுத்தின் அடிமயிர் ; குதிரைப் பிடரிமயிர் ; கமுகு , பனை இவற்றின் ஒலை ; கூந்தற் பனைமரம் ; பூ முதலியவற்றின் மெல்லியதோர் உறுப்பு . |
கூந்தல்கொள்ளுதல் | மகளிரைத் தழுவுதல் . |
கூந்தல்தொடுதல் | மகளிரைத் தழுவுதல் . |
கூந்தலாற்றுதல் | ஈரமயிரைக் கோதி உலர்த்துதல் . |
கூந்தளம்பாவை | பூவகை . |
கூந்தற்கமுகு | ஒருவகைக் கமுகு ; தாளிப்பனை . |
கூந்தற்பனை | தாளிப்பனைமரம் ; திப்பிலிப் பனைமரம் . |
கூந்தன்மா | குதிரை . |
கூந்தாலம் | கடப்பாரை . |
கூந்தாலி | கடப்பாரை . |
கூந்து | கூந்தல் ; குதிரைப் பிடரிமயிர் ; யானைக் கழுத்து மயிர் . |
கூப்பாடு | கூப்பிடுதல் ; முறையிடுதல் ; பேரொலி . |
கூப்பிடு | முறையீடு ; கூப்பிடு தொலைவு . |
கூப்பிடுதல் | அழைத்தல் ; வரவழைத்தல் ; அச்சம்: துயரம் முதலியவற்றால் கத்துதல் ; பேரொலி செய்தல் ; தொழுதற்குக் குவித்தல் . |
கூப்பிடுதூரம் | கூப்பிட்ட சத்தம் கேட்குமெல்லை , குரோசம் . |
கூப்பீடு | கூப்பிடுதல் ; முறையீடு ; கூப்பிடு தொலைவு . |
கூப்பு | குவியச்செய்கை . |
கூப்புதல் | கைகுவித்தல் ; குவித்தல் ; சுருக்குதல் . |
கூபகம் | இடுப்பிலுள்ள குழிவிடம் ; ஒரு நாடு . |
கூபம் | கிணறு . |
கூபரம் | முழங்கை . |
கூபரி | தேர் . |
கூபாரம் | கடல் . |
கூம்பல் | குமிழமரம் . |
கூம்பு | பாய்மரம் ; தேர்மொட்டு ; பூவரும்பு ; சேறு . |
கூம்புதல் | குவிதல் ; ஒடுங்குதல் ; ஊக்கம் குறைதல் . |
கூம்புவிடல் | தளையவிழ்தல் . |
![]() |
![]() |
![]() |