சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
வகைவைத்தல் | காரியமாகக் கொள்ளுதல் ; கணக்கில் வரவுவைத்தல் . |
வங்கக்கல் | சுக்கான்கல் . |
வங்கசிந்தூரம் | ஈயத்தின் சிந்தூரம் . |
வங்கணத்தி | உற்ற தோழி ; கொடியவள் . |
வங்கணம் | நட்பு ; காதல் ; தகுதி ; செடிவகை . |
வங்கணன் | உற்ற தோழன் ; கொடியவன் . |
வங்கநீர் | கடல் . |
வங்கநீறு | ஈயமணல் . |
வங்கப்பாண்டி | ஊர்திவகை . |
வங்கப்பாவை | மருந்துச்சரக்குவகை . |
வங்கம் | கப்பல் ; ஓர் ஊர்திவகை ; ஈயம் ; தகரம் ; துத்தநாகம் ; வெள்ளி ; ஒரு நாடு ; ஒரு மொழி ; அலை ; ஆற்றுவளைவு ; கருத்து ; வறுமை ; கத்தரிச்செடி . |
வங்கர் | நெய்தல்நில மக்கள் ; வங்கநாட்டார் . |
வங்கன் | சண்டாளன் ; வறிஞன் . |
வங்கா | பறவைவகை ; ஊதுகொம்புவகை . |
வங்காரம் | பொன் ; உலோகக்கட்டி ; செப்பம் . |
வங்காளி | வங்கநாட்டான் ; வங்கமொழி ; வாழை . |
வங்கி | தோளணிவகை ; வளைந்த ஆயுதவகை ; பாங்கி ; சம்பாநெல்வகை ; கொடிவேலி . |
வங்கிசம் | வமிசம் ; காண்க : வங்கியம் . |
வங்கியம் | இசைக்குழல் ; மூங்கில் . |
வங்கு | கல் முதலியவற்றின் அளை ; எலிவளை ; மலைக்குகை ; மரப்பொந்து ; கப்பலின் விலாச் சட்டம் ; பாய்மரக்குழி ; நாய்ச்சொறி ; கழுதைப்புலி ; தாழம்பூவின் மகரந்தம் . |
வங்குக்கால் | கப்பலின் விலாப்பலகைகளைத் தைக்குஞ் சட்டம் . |
வங்கூழ் | காற்று ; வாதம் . |
வங்கை | பகை ; குறும்பு . |
வச்சகம் | மலைமல்லிகைச்செடி ; வெட்பாலை . |
வச்சணத்தி | அன்பு . |
வச்சநாபி | பச்சநாவி ; நச்சுச்செடிவகை . |
வச்சநாவி | பச்சநாவி ; நச்சுச்செடிவகை . |
வச்சம் | கன்று ; ஒரு நாடு . |
வச்சயம் | கலைமான் ; கருநிறமுள்ள மான்வகை . |
வச்சரி | வேம்பு . |
வச்சலமணி | கோரோசனை . |
வச்சனி | மஞ்சள் . |
வச்சி | காயாமரம் . |
வச்சிரக்கட்டு | பலமான அமைப்பு . |
வச்சிரக்கபாய் | உறுதியான காப்புச்சட்டை . |
வச்சிரக்கல் | வைரமணி . |
வச்சிரகங்கடம் | மிக்க உறுதியுள்ள சட்டைவகை . |
வச்சிரகங்கடன் | அனுமான் . |
வச்சிரகாயம் | காண்க : வச்சிரயாக்கை . |
வச்சிரசரீரம் | காண்க : வச்சிரயாக்கை . |
வச்சிரதரன் | வச்சிரப்படையுடைய இந்திரன் . |
வச்சிரதுண்டம் | கருடன் ; கொக்கு ; வலியான் . |
வச்சிரநிம்பம் | கருவேம்புமரம் . |
வச்சிரப்படை | இருதலைச் சூலமாய் நடுவுபிடியாயுள்ள ஓராயுதம் ; கோபுரத்தின் அடிநிலைக் கட்டடம் . |
வச்சிரப்படையோன் | காண்க : வச்சிரதரன் . |
வச்சிரபாணி | காண்க : வச்சிரதரன் . |
வச்சிரபாதம் | இடியேறு . |
வச்சிரபீசம் | கெட்டியான விதையுடைய கழற்சிக்காய் . |
வச்சிரம் | இருதலைச் சூலமாய் நடுவு பிடியாயுள்ள ஓராயுதம் ; மிகவும் உறுதியானது ; வைரமணி ; மரத்தின் காழ் ; சதுரக்கள்ளி ; மல்லர் கருவிவகை ; ஒரு பசைவகை ; சிற்பநூல் முப்பத்திரண்டனுள் ஒன்று ; யோகம் இருபத்தேழனுள் ஒன்று ; வச்சிரநாடு . |
வச்சிரமணி | வைரக்கல் . |
வச்சிரமாலை | இந்திரர் முதலிய தேவர் தோளிலணியும் மாலை . |
வச்சிரயாக்கை | உறுதியான உடல் . |
வச்சிரயாப்பு | மரங்களை வச்சிரப்பசையினாற் சேர்க்கை ; வச்சிரப்படையால் எழுதியது போன்று என்றும் அழியாவெழுத்து . |
வச்சிரரேகை | பெண் மகப்பேறடைவதைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படும் இரேகைவகை . |
வச்சிரலேபம் | ஒன்றாக இணைக்கும் பசைவகை . |
வச்சிரவண்ணன் | குபேரன் . |
வச்சிரவணன் | குபேரன் . |
வச்சிரவல்லி | பிரண்டைக்கொடி ; சூரியகாந்தி . |
வச்சிரன் | இந்திரன் . |
வச்சிராங்கம் | சதுரக்கள்ளிமரம் . |
வச்சிராங்கி | உறுதியான கவசம் ; வைரம்பதித்த கவசம் . |
வச்சிராசனி | இந்திரனது வச்சிரப்படை ; இந்திரனின் கொடி . |
வச்சிராட்சி | பிரண்டைக்கொடி . |
வச்சிராயுதம் | இருதலைச் சூலமாய் நடுவு பிடியாயுள்ள ஓராயுதம் ; இந்திரனின் ஆயுதம் . |
வச்சிராவர்த்தம் | இராமன் வில் . |
வச்சிரி | காண்க : வச்சிரதரன் . |
வச்சை | வாஞ்சை ; இவறல் ; பழிப்பு . |
வச்சைமாக்கள் | உலுத்தர் , இவறலர் . |
வச்சையம் | கலைமான் . |
வச்சையன் | உலுத்தன் . |
வசக்கட்டு | வாணிகக் கூட்டாளியிடம் கொடுத்த தொகை ; ஒப்படைத்த பொருள் ; செலவுக்கென்று முன்னதாகக் கொடுத்த பணம் ; ஆட்சி . |
வசக்குதல் | வளையப்பண்ணுதல் ; நிலத்தைத் திருத்துதல் ; வயப்படுத்துதல் . |
வசங்கண்டவன் | உண்மையறிந்தவன் ; பட்டறிவுள்ளவன் ; ஒரு பழக்கத்தில் விழுந்தவன் . |
வசங்கெட்டவன் | விருப்பமில்லாதவன் ; நலமில்லாதவன் ; நிலைமைகெட்டவன் ; மனமின்றி வேலைசெய்பவன் ; கட்டினின்று விடுபட்டவன் ; ஒழுங்கீனன் ; நட்பற்றவன் . |
வசஞ்செய்தல் | வயப்படுத்துதல் ; அடக்குதல் ; கைப்பற்றுதல் . |
![]() |
![]() |
![]() |