சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
வீரதச்சுவன் | மன்மதன் . |
வீரதத்துவம் | காண்க : வீரத்துவம் . |
வீரதரன் | வீரருள் மிக்கான் . |
வீரதீரன் | துணிவுமிக்க வீரன் ; ஒன்பதுவகை வீரருள் ஒருவன் . |
வீரதுரந்தரன் | வீரருள் தலைவன் ; பேராற்றலுள்ள வீரன் . |
வீரதை | வீரம் ; வலிமை . |
வீரப்பட்டயம் | வெற்றிபெற்ற வீரர் நெற்றியில் அணியும் பொற்றகடு . |
வீரப்பாடு | வெற்றி ; பேராண்மை . |
வீரப்பேர் | வீரம்பற்றிப் புனையும் பெயர் . |
வீரப்போர் | வீரர்களின் நெறிதவறாத சண்டை . |
வீரபட்டம் | காண்க : வீரப்பட்டயம் ; தெய்வ மூர்த்தங்கட்கு அணியும் நெற்றியணிவகை . |
வீரபட்டிகை | காண்க : வீரப்பட்டயம் . |
வீரபத்திரம் | அசுவமேதக் குதிரை . |
வீரபத்திரன் | உருத்திரமூர்த்திகளுள் ஒருவன் . |
வீரபத்தினி | மறக் கற்புடையாள் ; வீரனின் மனைவி . |
வீரபானம் | வீரர் அருந்தும் மது . |
வீரம் | பேராண்மை ; பெருஞ்செயல் ; பெருமிதச்சுவை ; வலிமை ; மேன்மை ; வரிக்கூத்துவகை ; சிவாகமம் இருபத்தெட்டனுள் ஒன்று ; காண்க : வீராசனம் ; மிளகு ; கஞ்சி ; அத்திவகை ; முதுகு ; மலை ; சவ்வீரம் ; மருந்துவகை ; இஞ்சி . |
வீரம்பேசுதல் | தன் வல்லமையைத் தானே புகழ்தல் ; ஆண்மைத்திறங் கூறுதல் . |
வீரமகரம் | கடல் கடந்து பகைவர் ஊரைக் கைப்பற்றிய தேர்வேந்தர் முன்பாகப் பிடிக்கும் விருது ; கோயில்மூர்த்தியின்முன் எடுக்கும் விருதுவகை . |
வீரமகள் | காண்க : வீரலட்சுமி . |
வீரமங்கை | காண்க : வீரலட்சுமி . |
வீரமந்திரம் | வேண்டும்போது நிற்கவும் பறந்து செல்லவும் குதிரையின் காதில் ஓதும் மந்திரம் . |
வீரமாகாளன் | ஐயனாரின் படைத்தலைவரான ஊர்த்தேவதை . |
வீரமாகாளி | துர்க்காதேவி . |
வீரமார்த்தாண்டன் | பெருவீரன் ; ஒன்பான் வீரருள் ஒருவன் . |
வீரமாலை | வீரனைப் பாடும் பாடல்வகை ; வெற்றிமாலை . |
வீரமுடி | வீரர் அணியும் அணிவகை . |
வீரமுந்திரிகை | காலின் நடுவிரலணி . |
வீரமுரசு | மும்முரசுகளுள் வீரத்தின் அறிகுறியாக முழக்கும் முரசு . |
வீரமுழவு | முரசு , நிசானம் , துடுமை , திமிலை என நால்வகையான போர்ப்பறை . |
வீரமொழி | வீரர் உரத்துக் கூறும் ஆண்மைப் பேச்சு . |
வீரரசம் | வீரத்தை விளக்கும் சுவை . |
வீரலட்சுமி | வெற்றிக்குரிய தெய்வம் ; வீரத்திற்குரிய தெய்வம் ; வீரமாகிய செல்வம் . |
வீரவளை | வீரர் அணியும் கடகம் . |
வீரவாதம் | காண்க : வீரமொழி . |
வீரவாரம் | வீரர் அணியும் வெட்சிமாலை ; பேராரவாரம் . |
வீரவிரதம் | வீரன் பயிலுங் கொடிய நோன்பு . |
வீரவிருட்சம் | ஒரு மரவகை . |
வீரவெண்டயம் | காண்க : வீரக்கழல் ; திருவாரூர்த் தியாகராசரது பட்டாக்கத்தி . |
வீரவெறி | வீரத்தாலான மதர்ப்பு . |
வீரன் | விரமுள்ளவன் ; திண்ணியன் ; காண்க : வீரபத்திரன் ; அருகன் ; படைத்தலைவன் ; வீடுமன் ; தீ ; ஓர் ஊர்த்தேவதை ; ஓமாக்கினி ; கூத்தாடி . |
வீராகரன் | வீரமிக்கோன் . |
வீராங்கனை | மறத்தி ; வீரப்பெண் . |
வீராசனம் | யோகாசனவகை ; போர்க்களம் . |
வீராணம் | ஒரு பெரும்பறைவகை . |
வீராதனம் | காண்க : வீராசனம் . |
வீராதிவீரன் | வீரருள் சிறந்த வீரன் . |
வீராப்பு | காண்க : வீறாப்பு . |
வீராவளி | காண்க : வீரவெறி . |
வீராவேசம் | காண்க : வீரவெறி . |
வீரி | வீரமுடையவள் ; காளி ; துர்க்கை ; ஓர் ஊர்த்தேவதை ; காண்க : அரிவாள்முனைப் பூண்டு . |
வீரிடுதல் | திடீரெனக் கத்துதல் . |
வீரியம் | வலிமை ; வீரம் ; பெருமை ; சுக்கிலம் ; மருந்தின் சத்தி ; ஒளி ; தற்பெருமை ; பறை . |
வீரியவான் | வீரியமுடையோன் . |
வீரியவொழிவு | சுக்கிலம் வீணாதல் ; சுக்கிலம் வீணாகும் நோய்வகை . |
வீரியாந்தராயம் | உடல்வலி மனவலிகளைப் பயன்படாமல் தடைசெய்யும் ஊழ்வினை . |
வீருதம் | மிடைதூறு . |
வீரெனல் | திடீரெனக் கத்தும் ஒலிக்குறிப்பு . |
வீரை | கடல் ; துன்பம் ; ஒரு மரவகை ; நெல்லிமரம் ; திராட்சை ; வாழை ; காண்க : வட்டத்திருப்பி ; மயிர்மாணிக்கம் ; மனைவி ; தாய் . |
வீரோத்துங்கன் | வீரத்தாற் சிறந்தவன் . |
வீவு | அழிவு ; சாவு ; கெடுதி ; முடிவு ; குற்றம் ; இடையீடு . |
வீழ் | மரவிழுது ; தாலிநாண் ; காண்க : வீழ . |
வீழ்க்காடு | வீழ்ச்சி ; வீதம் . |
வீழ்க்கை | சுவாதிநாள் . |
வீழ்கதி | நரகம் . |
வீழ்ச்சி | காண்க : வீழ்வு . |
வீழ்த்தல் | வீழச்செய்தல் ; வீணாகக் கழித்தல் ; தாழவிருத்தல் . |
வீழ்தல் | ஆசை ; ஆசைப்பெருக்கம் ; மேவல் ; வீழுதல் ; காண்க : விழுதல் ; நீங்குதல் . |
வீழ்ந்தாடல் | துடி , கடையம் , பேடு , மரக்கால் , பாவை என ஐவகைப்பட்ட கூத்துவகை . |
வீழ்நாள் | பயனற்ற நாள் . |
வீழ்பிடி | குறைவு ; வெறுப்பு . |
வீழ்பு | சுள்ளி . |
வீழ்மீன் | விண்வீழ்கொள்ளி . |
வீழ்வு | விழுதல் ; பாய்ச்சல் ; விருப்பம் . |
வீழ | ஓர் உவமவுருபு . |
![]() |
![]() |
![]() |