சொல்	அருஞ்சொற்பொருள்
தீ	ஒர் உயிர்மெய்யெழுத்து (த் + ஈ) ; பஞ்ச பூதத்துள் ஒன்றாகிய நெருப்பு ; வேள்வித் தீ ; கோபம் ; அறிவு ; தீமை ; நஞ்சு ; நரகம் ; விளக்கு ; உணவைச் செரிக்கச்செய்யும் வயிற்றுத் தீ ; வழிவகை .
தீக்கஞ்சி	நெருப்புக்கு அஞ்சுவதான ஆரத்திக் கருப்பூரம் .
தீக்கடவுள்	அக்கினிதேவன் .
தீக்கடன்	இறுதிச்சடங்கு ; அக்கினிகாரியம் .
தீக்கடைகோல்	கடைந்து நெருப்புண்டாக்க உதவும் அரசு அல்லது வன்னிமரத்துச் சிறு கட்டை .
தீக்கடைதல்	கடைந்து நெருப்புண்டாக்குதல் .
தீக்கணம்	செய்யுள் முதற்சீராக அமைக்கத் தகாததும் நிரைநேர்நிரை என வருவதுமாகிய செய்யுட்கணம் .
தீக்கதி	கொடிய உலகமாகிய நரகம் ; கொடிய விதி .
தீக்கதிர்	உலையாணிக்கோல் .
தீக்கரண்டி	நெருப்பு எடுக்கும் கருவி .
தீக்கரும்பு	விறகு .
தீக்கருமம்	தீய செயல் ; தீக்கடன் , ஈமக்கிரியை .
தீக்கரரை	காண்க : முள்ளுமுருங்கை .
தீக்கல்	தீத்தட்டிக் கல் ; இரும்புச் சத்துள்ள கல் .
தீக்கலம்	காண்க : தீச்சட்டி ; ஈமப்பள்ளி .
தீக்கனா	தீமை விளைவிக்கும் கனவு .
தீக்காய்தல்	குளிர்காய்தல் .
தீக்காரியம்	காண்க : தீக்கருமம் .
தீக்காலி	தன் வரவால் குடிகேடு விளைப்பவள் ; ஓர் அசுரன் .
தீக்காற்று	நெருப்புக்காற்று , அனற்காற்று .
தீக்கித்தல்	நோன்புகொள்ளல் .
தீக்கிதர்	காண்க : தீட்சிதர் .
தீக்குச்சி	தீ உண்டாக்கும் குச்சி ; தீங்கு விளைவிப்போன் .
தீக்குண்டம்	ஓமகுண்டம் .
தீக்குணம்	கெட்ட குணம் ; வெப்பம் .
தீக்குணர்	கீழ்மக்கள் ; தீயர் .
தீக்குதித்தல்	ஆவேசம் முதலியவற்றால் வேண்டுதலுக்காகத் தீக்குழியில் இறங்கி நடத்தல் ; தீப்பாய்தல் .
தீக்குருவி	காண்க : தீக்கோழி .
தீக்குளித்தல்	நெருப்பில் பாய்ந்து இறத்தல் .
தீக்குறி	கெடுவது காட்டுங் குறி ; தீநிமித்தம் .
தீக்கூர்மை	இந்துப்பு ; திலசாரம் என்னும் உப்பு .
தீக்கை	காண்க : தீட்சை .
தீக்கொள்ளி	நெருப்பிடுவோன் ; கலக மூட்டுபவன் .
தீக்கொளுத்தி	நெருப்பிடுவோன் ; கலக மூட்டுபவன் .
தீக்கோழி	நெருப்புக்கோழி .
தீக்கோள்	கேடுதரும் கிரகம் .
தீகுறுதல்	தீயினால் அழிதல் .
தீங்கனி	இனிய பழம் .
தீங்கு	தீமை ; குற்றம் ; துன்பம் .
தீச்சகுனம்	தீநிமித்தம்
தீச்சட்டி	வேண்டுதலுக்கு எடுக்கும் நெருப்புச் சட்டி ; கணப்புச்சட்டி .
தீச்சடம்	சிறுநீர் .
தீச்சலம்	ஒரு பணிகாரவகை ; ஒருவகைக் கடல் மீன் ஓடு .
தீச்சனகம்	காண்க : இலுப்பை .
தீச்சனம்	காண்க : மிளகு .
தீச்சார்பு	தீயோர் தொடர்பு , கெட்டவர் சேர்க்கை .
தீச்சுடர்	தீக்கொழுந்து ; வெடியுப்பு .
தீச்சொல்	பழிச்சொல் .
தீசகன்	ஆலோசனையுள்ளவன் ; ஆசிரியன் .
தீசல்	சமையலில் கருகியது ; தீக்குணமுள்ளவர் ; தீக்குணமுள்ளது .
தீஞ்சுபோதல்	எரிந்துபோதல் ; பயிர்முதலியன கருகுதல் ; சோறு முதலியன காந்துதல் ; சீற்றம் கொள்ளுதல் ; அழிதல் .
தீஞ்சுவை	இன்சுவை .
தீஞ்சேறு	இனிய பாகு .
தீஞ்சொல்	இனிய மொழி .
தீட்சணகண்டகம்	முள்நாவல் .
தீட்சணகந்தகம்	வெங்காயம் .
தீட்சணகம்	காண்க : வெண்கடுகு .
தீட்சணசாரம்	காண்க : இலுப்பை .
தீட்சணதண்டுலம்	திப்பிலி .
தீட்சணபத்திரம்	அலரி .
தீட்சணபுட்பம்	இலவங்கம் .
தீட்சணம்	உறைப்பு ; கடுமை ; கூர்மை ; ஆயுதம் ; மிளகு ; கஞ்சாங்கோரை ; இரும்பு ; கொள்ளை நோய் ; இறப்பு .
தீட்சணரோகம்	கொடிய நோய் .
தீட்சணியம்	உறைப்பு ; கடுமை ; கூர்மை .
தீட்சாகுரு	ஒருவனுக்குத் தீட்சைச் சடங்கு செய்யும் ஆசாரியன் .
தீட்சித்தல்	நோக்கம் , தொடுகை , உபதேசம் முதலியவற்றால் அருளுடன் குரு தீட்சை செய்வித்தல் ; பேரூக்கம் காட்டுதல் ; விரதநியமம் கொள்ளுதல் .
தீட்சிதர்	யாகம் செய்தோர் ; தில்லை மூவாயிரவர் ; வேள்வி செய்த பார்ப்பனர் தரிக்கும் பட்டப்பெயர் ; சங்கற்பம் கொண்டவர் ; சமயதீட்சை பெற்றோர் .
தீட்சை	அறிவுரை ; நோன்பு ; சங்கற்பம் ; குருவின் அருளுரை ; ஞானபோதனை ; அறிவுரை கேட்டல் ; பக்குவ ஆன்மாவைக் கரையேற்றல் ; சமயதீட்சை , விசேடதீட்சை , நிர்வாணதீட்சை என்னும் மூவகைச் சைவசமயச் சடங்கு ; நயனதீட்சை , பரிசதீட்சை முதலிய எழுவகையான சைவசமயச் சடஙகுகள் ; குறித்த காலத்தின் முடிவுவரை மயிர் வளர்க்கை .
தீட்சைகேட்டல்	குருவினிடமிருந்து உபதேசம் பெறுகை .
தீட்சைபண்ணுதல்	உபதேசந்தரல் .
தீட்டணசாரம்	காண்க : இலுப்பை .
தீட்டணம்	காண்க : கஞ்சாங்கோரை .
தீட்டம்	மலம் ; தீண்டுகை ; மகப்பேறு , இறப்பு முதலியவற்றால் உண்டாவதாகக் கருத்ப்படும் தீட்டு ; மாதவிடாய் .
தீட்டரிசி	தவிடு நீக்கிய அரிசி .
தீட்டலரிசி	தவிடு நீக்கிய அரிசி .