210. மருதம்

	அரிகால் மாறிய அம் கண் அகல் வயல்
	மறு கால் உழுத ஈரச் செறுவின்,
	வித்தொடு சென்ற வட்டி பற்பல
	மீனொடு பெயரும் யாணர் ஊர!
5	நெடிய மொழிதலும் கடிய ஊர்தலும்
	செல்வம் அன்று; தன் செய் வினைப் பயனே;
	சான்றோர் செல்வம் என்பது, சேர்ந்தோர்
	புன்கண் அஞ்சும் பண்பின்
	மென் கட் செல்வம் செல்வம் என்பதுவே.	உரை