கண்ணன்

244. குறிஞ்சி

பல்லோர் துஞ்சும் நள்ளென் யாமத்து,

உரவுக் களிறுபோல் வந்து, இரவுக் கதவு முயறல்

கேளேம் அல்லேம்; கேட்டனெம்-பெரும!-

ஓரி முருங்கப் பீலி சாய

நல் மயில் வலைப் பட்டாங்கு, யாம்

உயங்குதொறும் முயங்கும், அறன் இல் யாயே.

உரை

இரவுக்குறி வந்து ஒழுகாநின்ற தலைமகனைத் தாம் காவல் மிகுதியால் புறப்பட்டுஎதிர்கொள்ளப் பெறாதவழி, பிற்றை ஞான்று தோழி, 'வரைந்து கொள்ளின் அல்லது இவ்வொழுகலாற்றின் இனிக் கூடல் அ

	பல்லோர் துஞ்சும் நள்ளென் யாமத்து,
	உரவுக் களிறுபோல் வந்து, இரவுக் கதவு முயறல்
	கேளேம் அல்லேம்; கேட்டனெம்-பெரும!-
	ஓரி முருங்கப் பீலி சாய
	நல் மயில் வலைப் பட்டாங்கு, யாம்
	உயங்குதொறும் முயங்கும், அறன் இல் யாயே.	உரை