19. மருதம்

	எவ்வி இழந்த வறுமையர் பாணர்
	பூ இல் வறுந்தலை போலப் புல்லென்று
	இனைமதி வாழியர்-நெஞ்சே!-மனை மரத்து
	எல்லுறும் மௌவல் நாறும்
	பல் இருங் கூந்தல் யாரளோ நமக்கே?	உரை