216. பாலை

	அவரே, கேடு இல் விழுப்பொருள் தருமார், பாசிலை
	வாடா வள்ளிஅம் காடு இறந்தோரே;
	யானே, தோடு ஆர் எல் வளை ஞெகிழ, நாளும்
	பாடு அமை சேக்கையில், படர் கூர்ந்திசினே;
	'அன்னள் அளியள்' என்னாது, மா மழை
	இன்னும் பெய்யும்; முழங்கி
	மின்னும்-தோழி!-என் இன் உயிர் குறித்தே	உரை