316. நெய்தல்

	ஆய் வளை ஞெகிழவும், அயர்வு மெய் நிறுப்பவும்,
	நோய் மலி வருத்தம் அன்னை அறியின்,
	உளெனோ வாழி-தோழி!-விளியாது,
	உரவுக் கடல் பொருத விரவு மணல் அடைகரை
	ஓரை மகளிர் ஓராங்கு ஆட்ட,
	ஆய்ந்த அலவன் துன்புறு துனைபரி
	ஓங்கு வரல் விரிதிரை களையும்
	துறைவன் சொல்லோ பிற ஆயினவே?	உரை