302. குறிஞ்சி

	உரைத்திசின்-தோழி!-அது புரைத்தோ அன்றே?
	அருந் துயர் உழத்தலும் ஆற்றாம்; அதன்தலைப்
	பெரும்பிறிதாகல் அதனினும் அஞ்சுதும்;
	அன்னோ! இன்னும், நல் மலை நாடன்,
	'பிரியா நண்பினர் இருவரும்' என்னும்
	அலர்-அதற்கு அஞ்சினன்கொல்லோ? பலர் உடன்
	துஞ்சு ஊர் யாமத்தானும், என்
	நெஞ்சத்து அல்லது வரவு அறியானே.	உரை