225. குறிஞ்சி

	கன்று தன் பய முலை மாந்த, முன்றில்
	தினை பிடி உண்ணும் பெருங் கல் நாட!
	கெட்ட இடத்து உவந்த உதவி கட்டில்
	வீறு பெற்று மறந்த மன்னன் போல,
	நன்றி மறந்து அமையாய் ஆயின், மென் சீர்க்
	கலி மயிற் கலாவத்தன்ன இவள்
	ஒலி மென் கூந்தல் உரியவால் நினக்கே.	உரை