280. குறிஞ்சி

	கேளிர்! வாழியோ, கேளிர்! நாளும் என்
	நெஞ்சு பிணிக் கொண்ட அம் சில் ஓதிப்
	பெருந் தோட் குறுமகள் சிறு மெல் ஆகம்
	ஒரு நாள் புணரப் புணரின்,
	அரை நாள் வாழ்க்கையும் வேண்டலன் யானே.	உரை