357. குறிஞ்சி

	முனி படர் உழந்த பாடு இல் உண்கண்
	பனி கால் போழ்ந்து, பணை எழில் ஞெகிழ் தோள்,
	மெல்லிய ஆகலின் மேவரத் திரண்டு,
	நல்ல என்னும் சொல்லை மன்னிய-
	ஏனல்அம் சிறு தினை காக்கும் சேணோன்
	ஞெகிழியின் பெயர்ந்த நெடு நல் யானை
	மீன் படு சுடர் ஒளி வெரூஉம்
	வான் தோய் வெற்பன் மணவா ஊங்கே.	உரை