10. மருதம்

	யாய் ஆகியளே விழவு முதலாட்டி;
	பயறு போல் இணர பைந் தாது படீஇயர்
	உழவர் வாங்கிய கமழ் பூ மென் சினைக்
	காஞ்சி ஊரன் கொடுமை
	கரந்தனள் ஆகலின், நாணிய வருமே.	உரை

127. மருதம்

	குருகு கொளக் குளித்த கெண்டை அயலது
	உரு கெழு தாமரை வால் முகை வெரூஉம்
	கழனிஅம் படப்பை காஞ்சி ஊர!
	ஒரு நின் பாணன் பொய்யன் ஆக,
	உள்ள பாணர் எல்லாம்
	கள்வர் போல்வர், நீ அகன்றிசினோர்க்கே.	உரை