210. முல்லை

	திண் தேர் நள்ளி கானத்து அண்டர்
	பல் ஆ பயந்த நெய்யின், தொண்டி
	முழுதுடன் விளைந்த வெண்ணெல் வெஞ் சோறு
	எழு கலத்து ஏந்தினும் சிறிது-என் தோழி
	பெருந் தோள் நெகிழ்த்த செல்லற்கு
	விருந்து வரக் கரைந்த காக்கையது பலியே.	உரை

246. நெய்தல்

	'பெருங் கடற் கரையது சிறு வெண் காக்கை
	களிற்றுச் செவி அன்ன பாசடை மயக்கி,
	பனிக் கழி துழவும் பானாள், தனித்து ஓர்
	தேர் வந்து பெயர்ந்தது' என்ப. அதற்கொண்டு,
	ஓரும்அலைக்கும் அன்னை; பிறரும்
	பின்னு விடு கதுப்பின் மின் இழை மகளிர்
	இளையரும் மடவரும் உளரே;
	அலையாத் தாயரொடு நற்பாலோரே.	உரை

313. நெய்தல்

	பெருங் கடற் கரையது சிறுவெண் காக்கை
	நீத்து நீர் இருங் கழி இரை தேர்ந்து உண்டு,
	பூக் கமழ் பொதும்பர்ச் சேக்கும் துறைவனொடு
	யாத்தேம்; யாத்தன்று நட்பே;
	அவிழ்த்தற்கு அரிது; அது முடிந்து அமைந்தன்றே.	உரை

334. நெய்தல்

	சிறு வெண் காக்கைச் செவ் வாய்ப் பெருந்தோடு
	எறி திரைத் திவலை ஈர்ம் புறம் நனைப்ப,
	பனி புலந்து உறையும் பல் பூங் கானல்
	இரு நீர்ச் சேர்ப்பன் நீப்பின், ஒரு நம்
	இன் உயிர் அல்லது, பிறிது ஒன்று
	எவனோ-தோழி!-நாம் இழப்பதுவே?	உரை