46. மருதம்

	ஆம்பற் பூவின் சாம்பல் அன்ன
	கூம்பிய சிறகர் மனை உறை குரீஇ
	முன்றில் உணங்கல் மாந்தி, மன்றத்து
	எருவின் நுண் தாது குடைவன ஆடி,
	இல் இறைப் பள்ளித் தம் பிள்ளையொடு வதியும்
	புன்கண் மாலையும், புலம்பும்,
	இன்றுகொல்-தோழி!-அவர் சென்ற நாட்டே?	உரை

72. குறிஞ்சி

	பூ ஒத்து அலமரும் தகைய; ஏ ஒத்து
	எல்லாரும் அறிய நோய் செய்தனவே-
	தே மொழித் திரண்ட மென் தோள், மா மலைப்
	பரீஇ வித்திய ஏனல்
	குரீஇ ஓப்புவாள், பெரு மழைக் கண்ணே!	உரை

85. மருதம்

	யாரினும் இனியன்; பேர் அன்பினனே-
	உள்ளூர்க் குரீஇத் துள்ளுநடைச் சேவல்
	சூல் முதிர் பேடைக்கு ஈனில் இழைஇயர்,
	தேம் பொதிக் கொண்ட தீம் கழைக் கரும்பின்
	நாறா வெண் பூ கொழுதும்
	யாணர் ஊரன் பாணன் வாயே.	உரை