89. மருதம்

	பா அடி உரல பகுவாய் வள்ளை
	ஏதில் மாக்கள் நுவறலும் நுவல்ப;
	அழிவது எவன்கொல், இப் பேதை ஊர்க்கே?-
	பெரும் பூண் பொறையன் பேஎம் முதிர் கொல்லிக்
	கருங் கட் தெய்வம் குடவரை எழுதிய
	நல் இயல் பாவை அன்ன இம்
	மெல் இயல் குறுமகள் பாடினள் குறினே.	உரை

100. குறிஞ்சி

	அருவிப் பரப்பின் ஐவனம் வித்திப்
	பரு இலைக் குளவியொடு பசு மரல் கட்கும்
	காந்தள்அம் சிலம்பில் சிறுகுடி பசித்தென,
	கடுங் கண் வேழத்துக் கோடு நொடுத்து உண்ணும்
	வல்வில் ஓரி கொல்லிக் குடவரைப்
	பாவையின் மடவந்தனளே-
	மணத்தற்கு அரிய, பணைப் பெருந் தோளே.	உரை