290

	இவற்கு ஈத்து உண்மதி, கள்ளே; சினப் போர்
	இனக் களிற்று யானை, இயல் தேர்க் குருசில்!
	நுந்தை தந்தைக்கு இவன் தந்தை தந்தை,
	எடுத்து எறி ஞாட்பின் இமையான், தச்சன்
5	அடுத்து எறி குறட்டின், நின்று மாய்ந்தனனே;
	மறப் புகழ் நிறைந்த மைந்தினோன் இவனும்,
	உறைப்புழி ஓலை போல,
	மறைக்குவன் பெரும! நிற் குறித்து வரு வேலே.