294

	'வெண்குடை மதியம் மேல் நிலாத் திகழ்தர,
	கண்கூடு இறுத்த கடல் மருள் பாசறை,
	குமரிப் படை தழீஇய கூற்று வினை ஆடவர்
	தமர் பிறர் அறியா அமர் மயங்கு அழுவத்து,
5	இறையும் பெயரும் தோற்றி, நுமருள்
	நாள் முறை தபுத்தீர் வம்மின், ஈங்கு' என,
	போர் மலைந்து ஒரு சிறை நிற்ப, யாவரும்
	அரவு உமிழ் மணியின் குறுகார்
	நிரை தார் மார்பின் நின் கேள்வனை, பிறரே.