203

	'கழிந்தது பொழிந்து' என வான் கண்மாறினும்,
	'தொல்லது விளைந்து' என நிலம் வளம் கரப்பினும்,
	எல்லா உயிர்க்கும் இல்லால், வாழ்க்கை;
	'இன்னும் தம்' என எம்மனோர் இரப்பின்,
5	'முன்னும் கொண்டிர்' என, நும்மனோர் மறுத்தல்
	இன்னாது அம்ம; இயல் தேர் அண்ணல்!
	இல்லது நிரப்பல் ஆற்றாதோரினும்,
	உள்ளி வருநர் நசை இழப்போரே;
	அனையையும் அல்லை, நீயே; ஒன்னார்
10	ஆர் எயில் அவர்கட்டாகவும், 'நுமது' எனப்
	பாண் கடன் இறுக்கும் வள்ளியோய்!
	பூண் கடன், எந்தை! நீ இரவலர்ப் புரவே.