368

	களிறு முகந்து பெயர்குவம் எனினே,
	ஒளிறு மழை தவிர்க்கும் குன்றம் போல,
	கைம்மா எல்லாம் கணை இடத் தொலைந்தன;
	கொடுஞ்சி நெடுந் தேர் முகக்குவம் எனினே;
5	கடும் பரி நல் மான் வாங்குவயின் ஒல்கி,
	நெடும் பீடு அழிந்து, நிலம் சேர்ந்தனவே;
	கொய் சுவல் புரவி முகக்குவம் எனினே,
	மெய் நிறைந்த வழுவொடு பெரும்பிறிதாகி,
	வளி வழக்கு அறுத்த வங்கம் போல,
10	குருதி அம் பெரும் புனல் கூர்ந்தனவே; ஆங்க
	முகவை இன்மையின் உகவை இன்றி,
	இரப்போர் இரங்கும் இன்னா வியன் களத்து,
	ஆள் அழிப்படுத்த வாள் ஏர் உழவ!
	கடாஅ யானைக் கால்வழி அன்ன என்
15	தெடாரித் தெண் கண் தெளிர்ப்ப ஒற்றி,
	பாடி வந்தது எல்லாம், கோடியர்
	முழவு மருள் திரு மணி மிடைந்த நின்
	அரவு உறழ் ஆரம் முகக்குவம் எனவே.